Kazachstan van 9 tot 28 september

Beter laat dan nooit......

Bijgaand deel 1 Astana van onze fantastische reis naar en in Kazachstan.

Aanleiding is Heleen, dochter van Pauls oudste broer, die al ruim 2 jaar in Astana woont en werkt op een internationale school als conrector. Veel verhalen en foto's maken ons steeds nieuwsgieriger naar dit land. Niet verbazingwekkend dus dat wij bij het zien van de aanbieding van de KLM wereldweken direct contact opnemen met Heleen om de maand september vast te leggen en vluchten te reserveren. KLM vliegt tegenwoordig een combinatie vlucht vanaf Schiphol naar Astana en Almaty. Voor ons een reden om behalve Astana ook Almaty te bezoeken. Wij willen in ieder geval 2 weekenden bij Heleen zijn en dan nog een dag of 10 in en rondom Almaty. Voor het laatste gedeelte neem ik contact op met Kazachstan Reizen die ons een prima voorstel doet: met een privé chauffeur op stap inclusief een stadsbezichtiging van 7 uur van Almaty met een lokale gids en dan 5 dagen rondtoeren in de omgeving van Almaty.

De rechtstreekse vlucht van KLM is goed verzorgd. Vliegtijd ca 5 1/2 uur, tijdsverschil van 4 uur. Aankomst in Astana middernacht. We worden opgehaald door Heleen en rijden in ca 40 minuten naar haar huis. Om een uur van 3, na een borrel en gezellig bijkletsen, gaan we naar bed. Ondanks de vermoeidheid slecht geslapen en om 10 uur weer op. Na een lekkere douche en ontbijt gaan we het huis en de tuin verkennen. In de tuin maken we kennis met het echtpaar van wie Heleen haar huis huurt. Zij hebben op een vierkant terrein 4 standaard huizen gebouwd. Hun huis is van buiten geheel afgewerkt, binnen is blijkbaar nog een deel onafgebouwd. Het huis van "oma" is ook af, Heleens huis is goed bewoonbaar maar de buitenkant is nog niet voorzien van baksteen, dus niet goed geïsoleerd, en het vierde huis is in feite een metalen karkas met wanden en een trap. Tussen al deze huizen een mooie tuin/moestuin. Sabina en haar moeder werken veel in de tuin. Er groeien fruitstruiken, groente en aardappelen en regelmatig hangt er een zakje fruit of groente aan Heleens deur. Sabina is tevens professor op de universiteit en Sander Bock is gepensioneerd. Oma woont in de zomer in Astana en tegen de winter verhuist zij naar haar huis in Almaty waar een gematigder klimaat heerst. Over het weer gesproken in Astana varieert de temperatuur tussen de plus en min 40 graden. In de 10 dagen dat wij er waren varieerde de temperatuur tussen de 18 en ruim 30 graden.

Het standaard huis bestaat uit een doorzonkamer met zit- en eethoek. Middenin staat Heleens vleugel. In de keuken ook een eettafel, waar Paul en ik ontbijten in het zonnetje. Keuken is volledig ingericht en van alle gemakken voorzien. De trap is op zijn Kazachstans...... Niet alle treden zijn even hoog, dus uitkijken en niet misstappen. Boven heeft Heleen 2 ruime slaapkamers, een badkamer, een study en een was/droog/strijkkamer. Rondom het complex een muur met diverse poorten en vanaf de straatkant toegang tot de garages. Tijdens ons verblijf wordt er een nieuwe garage binnen de muur gebouwd ten behoeve van de dochter die nu ook een auto heeft. De 2 bouwvakkers die daar 7 dagen per week aan werken wonen tijdelijk boven de garages. De wijk, zo'n 15 a 20 minuten buiten Astana, is geheel in aanbouw. Hier en daar zijn wat blokken klaar, aan het wegennet wordt nog gewerkt. Hier en daar zijn wat buurt winkeltjes en kroegjes gebouwd. Wij hebben daar een keer geshopt en met handen en voeten duidelijk kunnen maken wat wij willen kopen zoals brood, yoghurt en koekjes. Vanuit de wijk rijdt er een frequente lijnbus naar de stad, lijn 35. Met behulp van de bus app (gratis wifi aan boord) kunnen we precies zien waar de bus rijdt en waar we uit de bus moeten om bijvoorbeeld over te stappen op een andere lijn. Super slim. Dankzij deze busapp kunnen wij dan ook makkelijk ons weggetje vinden in Astana. Op zaterdag, zondag en maandag (vrije dag ivm islamitisch slachtfeest) gaan we een paar uur de stad in. Auto kan overal gratis geparkeerd worden. We starten op zaterdag met de brede boulevard met aan weerszijde moderne gebouwen. De boulevard start bij de Yurt en het eerste deel eindigt bij het plein met de toren met de gouden bal, de Baytarek toren ook wel de levensboom genoemd. Op de boulevard diverse grappige kunstuitingen, zoals de poppen die de landen die deelnemen aan de Expo 2017 voorstellen. De Nederlandse pop dekt de lading niet volgens ons. Verder een schommel die bungelt aan een plafond bestaande uit gekleurde bodems van petflessen, allerlei metalen constructies, veel kleurrijke bloemperken die al winterklaar gemaakt worden, bankjes etc. Een aangename wandeling met heel veel te zien en fraaie kleurrijke gebouwen aan weerszijde. Wij gaan de toren op, genieten van het uitzicht op de stad en zien aan de zijde waar we nog niet geweest zijn ook het Presidentiële paleis. Hier kan je je laten fotograferen als je je hand op de handafdruk van de president legt. Onderweg koffie en gebak bij Morreno Rosso, moderne tent met terras bij een van de vele shopping centra. Hier wordt goed engels gesproken. Gevolg: wij hebben er regelmatig koffie, thee en lunch gebruikt. In shoppingmall in de Yurt hebben we een (2e) simkaart voor mij gekocht en laten installeren. De supermarkt was niet zo'n succes, geen kip dus maar weer naar een andere zeer welvoorziene moderne supermarkt. De prijzen zijn in vergelijking met Nederland zeker niet hoog. Maar voor de niet Russisch sprekende en lezende toerist niet echt gemakkelijk de juiste ingrediënten te vinden zoals een lekkere sauspoeder voor in de wok. Bleek achteraf een super zout poeder te zijn wat ik met behulp van yoghurt en room enigszins heb geprobeerd te verzachten. Brood en zuivel zijn erg lekker, veel verse groenten en goed uitziend vlees. Verder zeer ruime sortering noten en gedroogd fruit.

Astana is verdeeld door de rivier in het oude deel op de rechteroever en het moderne deel op de linkeroever. De bouwstijl op de rechteroever is compleet anders. Ik vind het wel mooi, gezelliger. Dmv een aantal bruggen zijn beide delen met elkaar verbonden. In het oude gedeelte vallen onder meer op de overdekte markt, een echt Russisch gebouw groot en saai. Op de begane grond de markt stallen. Op de etages daarboven voornamelijk smalle schoenzaakjes, kappertjes en manicure zaakjes. Verder bezoeken we daar op maandag een heel mooie kleine Russische Orthodoxe kerk en de grote avenue Republica met veel winkels van alle bekende westerse merken. Langs de oever van de rivier wordt 's avonds een lightshow opgevoerd ter gelegenheid van de 25 jaar onafhankelijkheid. In een leuk restaurant Rafe pizza's gegeten. Op de linkeroever hebben we ook nog "miniatuur Kazachstan" bezocht. Leuk, zeker het gebouw dat helemaal ingericht is als Astana.

Op eigen gelegenheid gaan Paul en ik met de bus, inclusief overstappen op weg naar de achter het paleis gelegen gebouwen zoals de piramide, nationaal museum, moskee (waar we weggestuurd werden). In de Piramide krijgen we een rondleiding samen met een knul uit Belgie. De president organiseert in de top van de Piramide jaarlijks een bijeenkomst met vertegenwoordigers van alle religies die in Kazachstan voorkomen. En dat zijn er veel als je bedenkt dat de bevolking van Kazachstan uit zo'n 130 nationaliteiten bestaat. En tot nu toe is de president er in geslaagd iedereen peaceful naast elkaar te laten leven. Via het park lopen we richting een van de bruggen om weer in het moderne Astana te komen. Vanaf de brug mooi uitzicht op het paleis en de enorme muur van gebouwen waarin alle ministeries zijn ondergebracht. Morgen gaan we op de huur fiets naar het Nationaal Museum, maar eerst moeten we ons nog registreren op de site van Velobike, hetgeen veel tijd kost. Een fiets kunnen we in het Engels registreren, de tweede lukt absoluut niet dus die wordt in het Russisch geregistreerd. Velobike is de verhuurder van de stadsfietsen, systeem is goed, maar de fietsrekken zijn hier en daar gewoonweg kapot en de kwaliteit van de fietsen is ook niet je van het, een fiets had zo'n slag in het wiel dat Paul de fiets van mij overnam en al wiegelend voor me uit fietste. Link! Maar we hebben in die 2 dagen toch de nodige kilometers afgelegd en dat alles voor 4 euro 20 per fiets. En het weer die 2 dagen? Schitterend. Tot zelfs 35 graden!! Het Nationaal Museum is heel mooi, de historische zaal vanaf de steentijd, de zalen vol met zilver en de "gouden man" , die opgegraven is in de buurt van Almaty en de etmologische zaal vol met klederdrachten zijn heel interessant. In de souvenitshop kopen we wat spulletjes en gaan daar later met Heleen nog een keer terug om voor haar wat servies te kopen. Ook de volgende dag weer op de fiets maar nu naar het buiten de stad gelegen Expo 2017 terrein. En wij, als domme toeristen rijden gewoon achter de auto's aan het terrein op. Ho stop, mag niet verder, ook niet om foto's te maken en dat alles in handen en voeten taal. Uiteindelijk mogen we naar de receptie, fietsen stallen en naar binnen. Wij melden ons bij de receptie en denken dat ze daar een beetje Engels verstaan, maar dat is niet helemaal zo. Wij stellen ons voor als Hollanders die op de fiets zijn en even wat foto's willen maken, blijkt dat degene die van boven komt om ons even te woord te staan, doodsbang is en een stevige vrouwelijke collega meeneemt omdat zij heeft begrepen dat er 2 Amerikaanse bikers aan de balie stonden. En dan staan daar 2 lieftallige Hollandse toeristen.... Foto's binnen maken mag niet, wel een paar vanaf de ingang en we krijgen veel uitleg. We zijn in ieder geval de eerste toeristen daar. De EXPO wordt gehouden van juni t/m september 2017. En we hebben weer een lekker stuk gefietst. Met Heleen gaan we op zaterdag naar het vrouwenkamp Alzhir, een museum ter nagedachtenis van de Russische vrouwen van intellectuelen, schrijvers, politici die verdacht waren en ergens opgesloten dan wel om het leven gebracht werden. De vrouwen werden in treinwagons naar het oosten van Rusland (het huidige Kazachstan) gebracht en daar in kampen ondergebracht. Kinderen tot 3 jaar mochten mee, oudere kinderen werden in weeshuizen ondergebracht. Zeer indrukwekkend complex waar we tot slot een film zagen met een verslag van de tragedie van een van de vrouwen. Zondagmiddag naar de Opera geweest, in de kleine zaal hoorden wij diverse werken die zeer goed vertolkt werden. Als toegift een indrukwekkende uitvoering van de VierJahreszeiten Herfst. Prachtig vioolspel van de solist. Wij waren daar samen met 2 collega's van Heleen, lieve meiden. Samen hebben we gegeten in de Brewery. De avond daarvoor waren we met Heleen ook al uit eten geweest in typisch Kazaks restaurant. De restaurants in het algemeen zijn van zeer hoge kwaliteit.

Heleen's school: schuin tegenover de Expo ligt de nieuwbouw school van Heleen. Hier worden we heel hartelijk welkom geheten door Heleens collega's. Leuk om haar achter haar bureau aan het werk te zien. Ze laat ons de hele school zien, een school voorzien van de laatste moderne snufjes. Een praktijk lokaal van bijvoorbeeld natuur en scheikunde vol met apparatuur ziet er gelikt uit.

Inmiddels is het ook weer tijd om afscheid te nemen van de lieve mensen om Heleen heen. De werkster neemt als afscheid een kazachstaans jack voor mij mee, van medebewoners krijgen ik een stoffen yurt gevuld met chocolaatjes en Paul een stoffen kameel. Wij zelf hebben voor de bijzondere mensen een setje van 2 porseleinen delfsblauwe klompjes meegenomen die heel leuk worden gevonden.

Zoals jullie zien hebben wij een fantastische tijd achter de rug in Astana. Wij hebben er erg van genoten. Grappig was bijvoorbeeld dat toen ik Heleen afgelopen zondag sprak via de Skype alles opeens zo vertrouwd er uit ziet. Alles heeft nu een plekje gekregen.

Heleen dank je wel voor de gastvrijheid!