Donderdag 19 mei,

We zijn weer thuis, maar beloofd is beloofd, ik ga nu ons verhaal over Iran afmaken. Het wordt wel een heel verhaal, maar ook heel boeiend.

Maar eerst moet ik nog even terug naar gisteren. ’s Morgens bij de check van mijn berichten lees ik een heel leuk bericht van Wigger: hij heeft, op de 12e mei, haar verjaardag, Yue ten huwelijk gevraagd op een strand op de Filipijnen en zoals hij schreef zei zij ja! Daarbij gevoegd 2 foto’s van Wigger geknield voor Yue met als achtergrond een prachtige zonsondergang. Wij zijn heel blij met dit bericht en krijgen er een lieve (schoon)dochter bij.

13 mei: Relatief vroeg vertrek om half 9. Normaal vertrekken wij om 9 uur maar vanwege de lange afstand vandaag dus om half negen. Helaas kan de bus door geparkeerde auto’s de parkeerplaats niet af en moet de chauffeur achteruit langs andere geparkeerde auto’s de weg op. Kost toch weer behoorlijk wat tijd. En dan blijkt, dat een van de gasten haar koffer achter heeft gelaten. Deze wordt met een taxi nagebracht, dus toch weer vertraging. Onderweg naar Isfahan bezoeken wij Pasargadae, waar we eerst koffie drinken en dan naar de graftombe lopen van Cyrus II, een 11 meter hoge tombe gebouwd op een terras van 7 treden. Verspreid over het terrein staan nog een aantal restanten van paleizen die we allen lopend bekijken. Het terrein is stoffig en dor, maar desondanks bloeien er mooie bloeiende planten tussen de rotsen. Het is warm, maar gelukkig waait het behoorlijk, dus nog net uit te houden. Na zo’n 20 minuten rijden komen we bij een lokaal restaurantje waar ze heerlijke krokant en malse kip serveren. De messen zijn te vergelijken met de Hollandse aardappelschilmesjes maar dan met groen handvat. Daarbij een heerlijke granaatappelsaus. Weer eens wat anders dan de lunch picknicks die we tot nu toe meestal hebben gehad.

Rond half 7 komen wij aan in Isfahan, en waar we al bang voor waren is dat de kwaliteit van dit hotel een stuk minder is dan in Shiraz. De lounge en ontbijtzaal zijn sprookjesachtig versierd, maar de kamers zijn zeer ongezellig en zeer ouderwets ingericht. We slapen er 3 nachten. We eten de eerste avond niet in groepsverband en worden gevraagd om met Jan en Marianne mee te gaan. Met dit gezellige stel gaan we op zoek naar een restaurant in de Armeense wijk aan de overkant van de rivier. We lopen langs de oever, crossen een van de vele verlichte bruggen en worden door menigeen aangesproken, waar we vandaan komen en daarmee is hun kennis van de Engelse taal ten einde. Foto’s van ons maken en dan liefst met een van hen daarbij. Onderweg voegt een 3^e stel zich bij ons en we vinden vrij gemakkelijk een aardig restaurant waar we vis of vlees kebab eten. Heel smakelijk. Terug lopen we langs de andere kant van de rivier en steken via een moderne brug de rivier weer over naar ons hotel.

14 mei: Isfahan is voor ons de leukste stad die we bezocht hebben. Lopend bereiken we het Naqsh-e-jahanplein, in opdracht van Sjah Abbas I. Het plein is ruim 500 meter lang en 160 meter breed en werd onder meer gebruikt voor polowedstrijden. Vanuit zijn Ali Qapu paleis, aan de lange zijde van het plein, had Sjah Abbas I een mooi overzicht op de polowedstrijden . Aan alle 4 de zijden van het plein bevinden zich bazaars met talrijke winkeltjes met kleurrijke waar. Het paleis heeft op de 5^e etage een heel mooi terras met prachtig bewerkte plafonds. Tegenover het paleis is de zgn vrouwen moskee en op de korte zijde staat de Masjed-e-Emam moskee, koningsmoskee met 2 minaretten en onder een hoek van 45 graden de moskee met koepel en ook minaretten, een prachtig bouwwerk. En allemaal ingelegd met mooie tegeltjes. Tussen de bezoeken door krijgen we een demonstratie bij een artiest die een soort van pentekening maakt op kamelenbot die hij in plakken zaagt. Hij maakt daar een soort van lakdoosje of schilderijtje van. De gids neemt ons ook mee naar een zaakje waar tafelkleden worden bestempeld, eerst de contouren met een zwarte stempel en vervolgens worden de kleurvakken ingevuld met een nieuwe stempel voor iedere kleur. Wij hebben daar een kleed voor onze tuintafel gekocht. In een van de zijsteegjes van de bazaar drinken we heerlijke italiaanse koffie met koeken. Na de lunch, heerlijk vlees met aubergine en kweeperen saus, hebben we vrij. Toch zijn we met onze gids meegegaan om thee te drinken in een authentiek tea-house, ingericht met oude potten en pannen etc. lange tafels vol met Iraniërs, waarvan de meeste aan de waterpijp lurken en thee drinken. Wij hebben het alleen bij de thee gehouden en hadden weer eens veel bekijks. Daarna even terug naar het hotel om bij te komen van alle indrukken en van de warmte. ’s Avonds met gids Ali naar een tapijtenwinkel waar ons werd verteld dat we de hoofdoeken af mochten doen omdat we een besloten groep zijn. Het grappige is dat we inmiddels zo aan die lappen om ons hoofd gewend zijn dat niemand die af deed. Na de uitleg over de diverse tapijten, motief, materiaal, prijs en herkomst mogelijkheid tot kopen. Niemand heeft echter interesse. Het avondeten tenslotte bestaat uit lamsspareribs, heerlijk mals. De avond besluiten wij in ons hotel met een heerlijk stuk taart ter ere van de verjaardag van een van onze medereizigers.

15 mei: wij bezoeken de zgn vrijdagmoskee, de Masjed-e Jomeh. Deze heel oude moskee kenmerkt zich door het metselwerk. Alles, muren en plafonds zijn opgebouwd uit bakstenen in diverse patronen. In alle eenvoud zo mooi! Daarna door naar het paleis Chehel Sutoum. Gebouwd in de periode van sjah Abbas I. Het paleis werd gebruikt om de gasten van de sjah te ontvangen bij feesten en recepties. Het paleis ligt in eenPerzische tuin aan een rechthoekige vijver. De naam betekent 'Veertig Zuilen' in het Perzisch en komt van de weerspiegeling in de vijver van de twintig slanke houten zuilen van de entree. De twintig echte zuilen en de twintig weerspiegelde geven het paleis haar naam. Het paleis is met name beroemd om de grote schilderingen.

In de Armeense wijk gaan we bij een pizzeria eten. Moderne tent, erg westers, maar ook wel weer eens lekker. Vervolgens naar de Armeense kerk met mooie muurschilderingen van onder andere het oude en nieuwe testament en het aardse leven, tafereel met groep die naar boven gaan (hemel) en die naar beneden gaat (hel). Tot slot rijden we nog een stuk langs de rivier om de 2 oudste bruggen te bekijken. De op een na oudste brug zit vol met mensen, dus weer praatjes en heel leuk ook 2 oude mannen die samen liedjes zingen voor een breed publiek. De bus brengt ons weer naar het grote plein waar we afspreken te gaan eten met Jan en Marianne. We hebben nog een uur om de bazaar in te gaan en wat dingetjes te kopen, zoals een stempel (die gebruikt wordt bij het maken van de tafelkleden). Op de overdekte binnenplaats van het restaurant hangen/liggen en zitten wij met onze kebabs met een alcoholvrij lemon biertje op vierkante zitbedden met dikke kussens. Als we klaar zijn is het donker en zien we het plein op een totaal andere wijze. Moskee en paleis zijn spaarzaam verlicht, midden op het plein een grote verlichte fontein en op de grasvelden picknickende families die ons uitnodigen een hapje mee te eten. Als we dat hadden geweten zouden we misschien niet geheten hebben. Een prachtig slot van ons verblijf in Isfahan.

16 mei: Via Qom, waar we het complex met het mausoleum van Fatima, zus van de achtste Imam Reza, bekijken moeten de vrouwen weer een chador aan. Het is bloedheet en deze keer een bloemetjes kleed over je eigen kleding aan en een nauwsluitende capuchon over je hoofd. En de shrine van Fatima kan alleen bezocht worden door moslims. De gebouwen zijn mooi maar echte interesse was amper op te brengen vanwege de hitte. Volgende stop is Teheran waar we eten en slapen in een prima hotel.

17 mei: Op de slotdag bezoeken wij in Teheran het Galestan Paleis met de troonzaal met marmeren troon en vol met spiegeltjes en gebrandschilderde ramen met 4 kleuren. Rood staat voor herfst, blauw voor winter, groen voor voorjaar en geel voor zomer. Aan de buitenkant is het raam niet te herkennen als glas in lood. Verder zien we nog meer tronen, torens etc. De bazaar in Teheran is heel groot en druk maar anders van inrichting. Op een hoekje drinken we een vers geperst wortel- of meloen sapje. Daarna bezoek aan Nationaal Museum en museum met kroonjuwelen in de kluis onder de staatsbank. De lunch heel ludiek in een lokaal, voorheen Theehuis, waar in de voorste ruimte mannen aan de waterpijp lurken en achterin gegeten wordt aan lange tafels. Wij krijgen daar een borrelend gloeiend heet potje gevuld met stoofvlees (schapenvlees) waar we het bouillon moeten afgieten in een soepkom. Het drogere mengsel in het potje moet je dan met een houten vijzel fijn stampen en kan je opeten met de platte broden en de losse kruidensla en yoghurt. In de soep kan je ook stukken brood deppen. Heel erg bijzonder en erg leuk. In een park drinken we nog koffie en thee en bezoeken we een kunsthal. We praten daar met een Iraanse vrouw die redelijk goed Engels spreekt. ’s Avonds gaan we weer uit eten met Jan en Marianne in de tuin van een restaurant om de hoek. De temperatuur is inmiddels lekker en het is heel gezellig. Eenmaal in het hotel terug nemen we een douche en maken ons klaar voor de terugreis. Om half een rijdt de bus weg en om 5 uur vertrekken wij richting Istanbul / Amsterdam.

Nu thuis kijken wij terug op een fantastische reis, die we iedereen die geïnteresseerd is in historie en cultuur kunnen aanbevelen. Het was een zware reis, zeer vol programma en heel warm. Maar meer dan de moeite waard.

Volgende reis? Weten we nog niet. Paul heeft de maanden juni en augustus een job als host namens Kras op de Costa Fascinosa. Per maand 4 rondjes van een week door de Middellandse Zee met vertrek vanaf Mallorca. In beide maanden ga ik op de 3^e reis mee. Misschien dat we dan in het najaar van de verdiende centjes nog een reis gaan maken.

We houden jullie op de hoogte.