Ik loop al weer een paar dagen achter en moet beginnen bij maandag 9 mei. Vandaag maken wij een dagtocht vanuit Kerman naar Rayen. De route leidt door soms dor en soms heel groen landschap en langs vrij hoge bergketens soms zelfs bedenkt met wat sneeuw. De eindbestemming is de Citadel van Rayen. Vroeger werd de Citadel van Bam bezocht, maar door een aardbeving is hier niets meer van over. De Citadel is deels gerestaureerd, de lemen muren en torens geven een duidelijk beeld hoe hier vroeger gewoond werd. Een gouverneurs woning voorzien van slaapvertrekken met mooie en lekker ruikende rozentuinen, badkamers, torens vanaf waar je een prachtig uitzicht hebt over de citadel als ook de omgeving en de berg Hezar met sneeuw. Daarna rijden we naar een prachtige tuin waar we lunchen en een tapijt in bruikleen krijgen van een picknickende familie. Veel water partijen maken de tuin een mooi geheel. Lekker om een stuk daarin te wandelen. Met de bus rijden we verder naar het mausoleum van Mouhan en weer terug naar Kerman waar we de grote Jama moskee bezoeken. De dag sluiten we af met een heerlijke kebab van forel.

Dinsdag 10 mei rijden we van Kerman naar Shiraz, 560 km via het Zagros gebergte. We stoppen eerst bij een nomaden tent waar we even een kijkje binnen mogen nemen. De nomaden trekken jaarlijks van noord naar zuid en weer terug. Ze hebben veelal grote schapen en geiten kuddes. Daarna een koffiestop in een parkje en picknick lunch in een park in Neyriz waar allemaal fitness toestellen staan en waarop bijna iedereen zijn of haar energie kwijt kan , dit ondanks de hitte. Dwars door de bergen over prachtige wegen dalen we uiteindelijk af naar Shiraz waar we om half 7 aankomen. We slapen daar in een 4 sterren wolkenkrabber met een kamer op de 17e etage en dineren op de 24e . Moe gaan we terug naar de kamer om te slapen.

Woensdag 11 mei staat in het teken van het bezichtigen van Shiraz. Daar het hotel een eind buiten het centrum ligt gaan we met de bus naar het centrum. We passeren de universiteit en een paar flats met de tekst " twin towers". Eerst bekijken we de moskee met een ruime binnenplaats en uitzicht op 2 kleine torens. Daarnaast een zaal met 12 zuilen die de 12 imans na Mohammed vertegenwoordigen. De zaal heeft prachtige gebrandschilderde ramen waardoor gekleurd licht naar binnen valt. Het tegelwerk is voornamelijk roze gekleurd en beeldt veelal bloemen uit. Daarna lopenwe naar de grote bazaar waar we onze jaarlijkse kerstcadeautjes kopen (wat.... Dat blijft een verrassing!) . Daarnaast ligt de Haman, het badhuis. Ook hier weer een verzameling wassen beelden die een goed beeld geven hoe het er in het verleden aan toe ging. Vandaar lopen we naar de citadel. Middels foto's krijgen we een beeld hoe het eruit gezien heeft voor de revolutie. Een en ander is nu mooi gerestaureerd. We lunchen vanmiddag wel in een park, maar nu met een heerlijke hamburger. Het heeft toch wel wat dat buiten eten en/of koffie drinken in een park. Tijdens de lunch komt een verkoper met tientallen sjaals in alle mogelijke kleuren. En die werden door ons vrouwen gretig afgenomen . Je moet toch wat als je dagelijks met zo'n doek om je kop moet rondlopen. In de middag bezoeken wij de Eram tuin, een prachtige botanische tuin rondom een soort koopmanswoning. Het is nog steeds bloedheet en met de airco bus gaan we naar de volgende stop Het park waar dichter Saadi een graftombe heeft. Heel veel juist ook Iranese toeristen. De tombe van de nog belangrijker dichter Havez is onze volgende stop. Havez is heel geliefd vanwege zijn gedichten waaruit veelal "hoop" te putten is. Op het terrein veel boekenwinkels met bundels van Havez in alle mogelijke vertalingen, maar niet in het Nederlands. We dineren in een restaurant in de bazaar, heel gezellige ruimte en krijgen kebab van vis en vlees met een verrukkelijke saus en salade. Een topper om bij het eten te drinken blijft de lemon bier. Heerlijk fris. In ons hotel drinken we in de tuin nog een paar koppen thee met Marianne en Jan onder het genot van een Iraanse zanger en een stel over enthousiaste swingende en meezingende Iraanse meiden en die zichtbaar genoten van de waterpijp die hier in ieder cafe te zien is en gerookt wordt door zowel mannen als vrouwen.

Donderdag 12 mei: Yue is jarig en viert haart verjaardag met Wigger op de Filipijnen. En wij? Wij gaan, goed ingesmeerd met zonnebrandolie op de schaarse onbedekte delen als gezicht en handen naar Persepolis. De ruines van Persepolis, vroeger de paleisstad van het machtige Perzische RIjk en dat verwoest werd door Alexander de Grote. In ca 1 uur rijden komen we daar aan en met de uitleg van gids Ali wandelen we ongeveer de route die de gasten ookmoesten afleggen om bij de koning te komen. Het is bloedheet, 38 graden, maar Ali weet ons toch bij de les te houden. Na 3 onderdelen drinken we heerlijk koude meloensap en vervolgen onze weg via 3 andere sites. De afbeeldingen die we zien zijn schitterend. Onder andere wordt ons duidelijk gemaakt hoe we de Meden en de Perzen van elkaar kunnen onderscheiden, hoe de diverse groepen bezoekers uit diverse landen/streken er uit gezien moeten hebben, toegangspoorten en pilaren van paleizen. Helaas lukt het me niet foto's te plaatsen, want er zitten zulke schitterende afbeeldingen bij dat je de warmte voor lief neemt. Na de rondgang de gebruikelijke picknick lunch en daarna gaan we naar het vlakbij gelegen Naqsh-e Rustan, waar we genieten van prachtige rotsgraven van oa Darius I en II, natuurlijk leeg geroofd, maar nog wel met prachtige afbeeldingen aan de buitenkant. Om 6 uur even tijd om op te frissen en dan weer hup de bus in op weg naar de Iraanse familie waar we uitgenodigd zijn voor het diner. Na bijna een uur rijden komen we daar aan en worden hartelijk ontvangen door de heer deze huizes en later ook de rest van de familie, vrouw, dochter en zoon met resp man en vrouw en kleinkind. Er staat geen meubelstuk meer in de kamer, op de grond en tegen de muur dikke kussens waarop we mogen gaan zitten. Schoenen al bij binnenkomst moeten uittrekken. We mogen een kijkje nemen in de keuken, alles wordt op de grond voorbereid, schaaltjes met saus gevuld, bordjes met diverse soorten sla. Moeders roert in een grote pan met rijst met gehakt balletjes. Dan worden er grote tafelkleden op de grond in de kamer uitgespreid en daarop komen bestek en borden te liggen. Voor iedereen wordt er een glas met een soort van zure gekruide karnemelk ingeschonken. De borden worden gevuld met rijst en daarop konden we dan zelf de sla en de gekruide yoghurtsaus scheppen. Als toetje krijgen we een paar schijven meloen. Al met al een heerlijk maaltje en weer een ervaring rijker.

Morgen vertrekken wij naar Isfahan, meer daarover in mijn volgende aflevering