Zo, zijn we weer even. Hebben nu even rust na een weer enerverende dag.

Ja wat een leuk hotel hebben we in Yadz, beelden als in 1001 nacht. Onze kamer, vrij klein in vergelijking met sommige medereizigers, bestaat uit een kamertje beneden met een ouderwetse tv kast die een derde van de kamer inneemt, verder 2 grote niet gemakkelijke stoelen, een badkamer voorzien van alles en een steile ronde trap naar de vide waar een groot 2 persoonsbed en een koelkast staan. Lastig natuurlijk als je s nachts moet plassen. Ruimte om je koffers uit te pakken dus niet echt. Verder prima hoor. Maar dan hoor je van anderen dat ze een paleisje hebben, ja en dan wordt je wel een beetje jaloers, toch! sAvonds hapje gegeten in een hotel waar ze een buffet serveerden. Lekker en gezellig. We leren steeds meer reisgenoten wat beter kennen. De groep , 25 personen, allemaal aardig en mixed erg goed. De volgende dag besteden we aan bezichtiging van de "vuurtempel" met eeuwige vlam, verder niet zo bijzonder. Daarna naar de Zoroastian torens: bergen waar de overledenen van deze groepering naar boven worden gedragen en daar in een rond open gebouw op de top van de berg worden neergelegd, mannen buitenste ring, vrouwen middelste en kinderen binnenste ring. De lijken blijven daar ca 2 weken liggen en worden door de gieren opgepeuzeld. De botten worden daarna in een gat in het middel van de cirkel gegooid. Een stevige klim om de steile berg op te gaan, maar wel de moeite waard ook gezien het uitzicht. Overigens mochten de dragers die de lijken naar boven droegen nooit meer naar de stad terug, omdat ze mogelijk aangestoken zijn door allerlei ziektes van de overleden. En de familie en vrienden van de overleden verblijven ca 1 week op de plek waar de dragers het lijk overnemen. Zij kunnen dan in de beschikbare gebouwen rouwen, slapen en eten.

Na deze tocht in de heerlijke airconditioned bus terug naar Yadz waar we op een enorm plein oa een heel groot processiestuk zien en het graf van de onbekende soldaat omgekomen tijdens de Iran Irak oorlog. Verder lopend passeren we een banketbakker met heerlijk opgerolde cakejes en allerlei koekjes. Ali onze gids laat ons ervan proeven. Daarna door naar het watermuseum... Mooi museum over de aanleg van de watervoorziening die start in de bergen. Hoe ze vroeger leidingen waterpas konden aanleggen, maar ook met een bepaalde helling. Heel interessant. In het park bij de hoogste windtoren ter wereld (ruim 33 meter) weer picknick, maar deze keer een falafel (vegetarisch broodjes) en temidden van vele Iranese families. Ook krijgen wij nog uitleg over de werking van de windtorens, combinatie van windinval en aanraking van water. Lekker even terug naar het hotel, en aan het eind van de middag via de moskee met de super slanke minaretten de oude stad in. We zien allerlei ambachten, grote platte broden bakken, zoals pizza. Weverij en eindigen bij de gevangenis van Alexander de Grote. Op de terugweg een thee stop gemaakt in de prachtige tuin van een oud hotel. Heel gezellig zo met elkaar. Tot slot heb ik nog 2 iraanse slobberjurken gekocht, lekker koel en beter dan mijn blouses met tshirt eronder. Via de bazaar, waar inmiddels alle winkels open zijn weer terug naar ons hotel. Heel leuk gegeten s avonds in een voormalig hamman, badhuis. Kip met granaatappelsaus en een stoofpotj

Zondag weer een reisdag. Ruim 3 uur lange tocht van Yadz naar Kerman. Onderweg in een prachtig gerestaureerde karavan serai koffie gedronken. Deze voorheen verzamelplaats van kamelen en bereiders is omgebouwd tot een soort hotel, kamers achter houten schotten, tapijten langs de muren en matrassen op de grond. Geen eigen badkamers. Maar een uitstraling dat er van uit gaat, geweldig. Zou er zo een nacht willen slapen. Ook hier weer op de foto met Iraanse meiden. Midden in het ronde gebouw een verhoging waar de bereiders van de kamelen makkelijker kunnen afstappen. Zoals iedere dag weer picknick lunch in een park. Deze keer iets minder geslaagd daar ik mijn kop hete koffie gewoon uit mijn hand liet vallen over mijn kruis en boven benen. Au!! En drijfnat. Maar elk nadeel heb zijn voordeel.... Door de warmte en de wind is alles zo weer droog zij het vieze vlekken achter latend. Gelukkig is de koffie nauwelijks op mijn nieuwe jurk terecht gekomen. Redelijk op tijd komen we aan in Kerman, waar ik gauw even mijn broek was. Want we gaan gewoon door met bezichtigen.... De bus levert ons af bij het grote rechthoekige plein waar muziek wordt gemaakt ter gelegenheid van en of ander feest. Om het plein allemaal winkeltjes, bazaar. We bezoeken hier een badhuis met wassen beelden die oa diverse medische handelingen uitbeelden. Prachtig tegelwerk. Daarna gaan we naar een binnen theetuin met muziek, waterpijpen en thee natuurlijk. Prima sfeertje. Tot slot gaan we nog even het muntmuseum in. De dag eindigt in een restaurant, soort overdekt plein met veel groen, lange tafels maar ook grote vierkante banken met dikke kussen en tapijten. Vanavond krijgen we kebab en een soort rol van lamsvlees voorgeschoteld. Het is toch elke keer weer wat anders. Daar bij een alkoholvrij biertje met limoensmaak. Alkohol komt de hele vakantie niet op tafel, dit is ten strengste verboden. Hiermee eindigt deze leuke, mooie, warme en interessante dag. Rest nog maandag , maar dat komt volgende keer