Yangshuo:

Bus stopt bij het busstation en vandaar gaan we met een grote wagen naar ons hotel, hartje oude stad. We worden op een pleintje afgezet en lopen in een paar minuten naar ons hotel, althans een uithangbord. Entree waar is dat? We zien alleen maar winkeltjes en dan opeens een hoedenwinkel in een onderdoorgang en zowaar rechts een stenen trap met verwijzing naar hostal Green Forest op de 2e etage. Ja wat verwacht je dan bij zo'n entree? Niet dat het een bijzondere hotel is, maar de waarheid is heel anders. We komen in een warm en super gezellige ruimte met receptie, tafels, banken en jongelui die uitstekend engels spreken. Onze kamers liggen op dezelfde etage nadat we door een ruimte vol tafels, banken en stoelen komen waar de gasten hun eigen eten kunnen opeten, kunnen internetten etc. Kamers zijn prima, lekkere zachte bedden. Al met al een prima onderkomen voor de komende 3 nachten.

We gaan meteen even de stad in en schrikken ook hier weer van het lawaai van disco's in de Weststreet. Gelukkig valt het verder mee. Gezien de tijd besluiten we een burger te eten bij McDonalds en gaan dan terug naar het hotel en skypen nog even met (schoon)zus Riet.

Zondag 8 maart gaan we op zoek naar het ontbijtadres Kelly van 4 jaar geleden, maar komen uit bij Café Minority waar ze zowel meerdere westers als een chinees ontbijt aanbieden. Oh wat smaakt dat weer goed, aardige bediening en duidelijk een topper. Ook hier wordt weer goed engels gesproken. Het miezert een beetje maar lopen desondanks de stad door op zoek naar oude herinneringen, een winkel met alleen maar "merk" rugtassen (allemaal nep). Maar helaas niet meer te vinden. Verder winkeltje in winkeltje uit en allerlei leuke dingetjes gezien. Terug in het hotel boeken we een excursie voor vanmiddag naar de "zilveren" grot en gaan dus nog gauw even lunchen bij Café Minority, onze nieuwe "stamkroeg". De excursie naar de grot is wel leuk, 20 minuten rijden vanaf het centrum. We kunnen daar ruim een uur rondwandelen over een parcours tussen de gekleurde stalactieten en stalagmieten. Op verschillende plaatsen kan je een foto laten maken en die later kopen. De kleuren zijn nogal schreeuwerig maar soms ook wel mooie kleurschakeringen in tinten groen of blauw. We hebben ons dik aangekleed, donkere grotten dus het zal wel koud zijn. Nee dus het is daar benauwd en warm, dus steeds meer laagjes uit. Terug in het hotel lekker even relaxen, Wigger komt vertellen dat Yue zich niet lekker voelt en slaapt. Hij blijft bij haar en Paul en ik gaan kijken hoe het eten bij onze oude topper "Kelly" is. We kiezen voor spaghetti maar de oude gezelligheid is ver te zoeken. Dus eerste en laatste keer! Wigger haalt weer een Mac en Yue slaap lekker door, dus hopelijk morgen weer beter. Wij nog even skypen met andere (schoon)zus Marguerite.

Maandag 9 maart: Yue heeft gelukkig goed geslapen en is weer helemaal beter. Wigger en ik hebben last van onze keel en beginnen verkouden te worden (waarschijnlijk als gevolg van de airco in de auto een paar dagen geleden). Ook het weer is beter. Na het ontbijt bij onze stamkroeg Minority gaan we met een knul van de receptie naar een wisselkantoor om wat euro's te wisselen. Maar daar krijgen we een super slechte koers dus we gaan op eigen gelegenheid naar een ATM waar we behalve pinnen ook euro bankbiljetten via een automaat kunnen wisselen. Dat hebben we gisteren ook al gezien maar toen werkte de automaat niet. Maar nu wel..... en hoe! de koers 777 ipv 636. Yue en Wigger gaan dus nog maar even terug naar het hotel om nog wat extra euro's te halen. Werelddeals!

Terug in het hotel een lekkere kop koffie gedronken en besluiten vanmiddag te gaan fietsen, en dus niet bamboevlotvaren op de rivier en Wigger en Yue besluiten ook dat ze vanavond niet naar de lightshow gaan. Dat doen ze volgende keer wel! Want dat weten ze zeker, ze komen hier terug! De huurfietsen zijn zo zo, Wigger heeft een heel slecht zadel, mijn achterrem werkt niet, maar voor de rest gaat het wel. Eerst de drukke stad uit, rotondes nemen en de auto's, scooters rijden om ons heen, maar gewoon doortrappen en dat werkt wel. Na een klein uur komen we bij de brug over de rivier omgeven door mooie bergen (karstgebergte) en op de oever de bamboevlotten. Nog even door fietsen en dan zijn we bij "Moon-mountain", een berg met een half rond gat (moon) en daar kan je in ca 20 minuten naar toe klimmen. Vorige keer hebben we dat wel gedaan maar we besluiten nu daar te lunchen.De gerechten zijn eigenlijk ronduit slecht! Jammer! Terug rijden we via een andere route, dichtbij de rivier en dwars door koolzaadvelden en door dorpjes waar veel gebouwd wordt, oa resorts. Ben benieuwd hoe het er over een jaar of 2 uitziet, waarschijnlijk een grote toeristische plek. Ook jammer! Veel foto's gemaakt en terug gefietst naar hostal. 's Avonds gegeten bij...... natuurlijk Minority. Deze keer weer op de chinese wijze met verschillende gerechten. Heerlijk! Na het eten nog even de stad in om een en ander te kopen wat we al gezien hadden en Wigger en Yue hebben meteen mijn verjaardagscadeau gekocht, want..... morgen ben ik jarig!

Dinsdag 10 maart: Jarig, wakker worden in een vreemd bed in een vreemde kamer en in een vreemd land. Paul tekent op het, door het douchen beslagen raam, een verjaardagswens: gefeliciteerd , hoera, Emilie 66.

Ontbijt, hoe kan het ook anders bij Minority en Yue vertelde daar in het chinees dat ik jarig ben. Gevolg ik krijg een glaasje "chinese Schnapps", soort van rijstwijn home made en ijskoud. Ik moet zeggen het smaakt goed! Proost!

Vandaag moeten we (helaas) weer terug naar Guilin en moeten dus weer koffers pakken. Bij de koffie krijg ik van Wigger en Yue een Selfiestick en daarna moeten we nog even de stad in om onze kerstcadeautjes op te halen die we gisteravond hebben besteld bij een heel lief vrouwtje. Zij blij en wij blij!

Met de bus naar Guilin, het miezert weer, en met 2 taxi's naar het hotel. Het laatste stukje moeten we lopen omdat het hotel in het voetgangersgebied ligt. Het is lunchtijd dus we gaan op zoek naar een restaurant waar ieder zijn/haar keuze kan maken. Paul en ik kiezen voor een heerlijke sandwich en croissants, Wigger voor spaghetti en Yue voor een kipschotel. We lopen met een omweg langs de rivier, door een park met pagodes weer terug naar het hotel. Ik kan niet zeggen dat we Guilin echt hebben gezien, maar 's avonds hebben we mijn verjaardagsdiner en afscheidsdiner gebruikt in een leuk restaurant. We zijn benieuwd of het inmiddels wat rustiger is geworden in het hotel, want toen we weggingen was er zoveel lawaai dat we een klacht hebben ingediend. En blijkbaar niet alleen wij, maar veel meer mensen. Als we terugkomen na het eten is het beduidend rustiger en de volgende ochtend bij het uitchecken blijkt dat de herrie makende groep uit het hotel is gezet! We hebben in ieder geval lekker geslapen en dat is wel belangrijk omdat ons de volgende dag een lange terugreis te wachten staat.

Woensdag 11 maart: bij de bakery kopen we wat broodjes en die eten we op onze kamer als ontbijt. Koffers zijn nog steeds gepakt en rond half 11 staan we buiten op zoek naar taxi's om ons naar het station te brengen. Uiteindelijk is er 1 chauffeur die Paul en mij bij het station afleverd en 5 minuten later volgen Yue en Wigger. Gelukkig is er maar 1 punt waar de taxi's de passagiers laten uitstappen anders hebben we een probleem. Maar het probleem komt wel bij het ticketoffice waar lange rijen wachtende zijn. Dus Wigger in de ene rij en Yue in de andere. Het duurt lang voordat ze aan de beurt zijn en dan hebben we nog maar 20 minuten om bij de trein te komen. Weer naar buiten, stations in, security check van de bagage, controle kaartjes met de paspoorten en dan rennen naar de trein. En gehaald natuurlijk! Gereserveerde plaatsen in de highspeed trein, Stoel naast Paul blijft eerste stuk leeg, dus gezellig naast hem gezeten maar daarna raakt de trein echt vol, moet Yues koffer ergens anders neer gezet worden en zit Paul naast iemand anders en Yue Wigger en ik naast elkaar. De treinreis naar Guangzhou duurt ongeveer 3 uur. Het station is gigantisch groot en modern. Weer lange rijen nu om tickets te kopen voor de metrorit naar het vliegveld. Het eerste stuk duurt ruim een uur en het laatste stuk nog ongeveer 10 minuten en dan komen we aan op een heel groot en modern vliegveld. We zijn veel te vroeg en mogen nog niet inchecken. We gaan dus een hapje eten en daarna gaat Yue op zoek naar een bank waar zij haar chinese Yuan kan storten. Niet te vinden, dus uiteindelijk haar geld gestort op de bankrekening van een vriendin van haar.

Incheck opent pas om 21:30 uur en..... natuurlijk weer een heel lange rij en....... omkoperij! je betaalt geld en dan kan je de rij omzeilen. Oei, daar kunnen we zo boos om worden! En dan de groepen, die ook voorrang krijgen. Maar goed als we na 2 uur ingecheckt zijn door de douane, security en tijd voor een kop koffie....... maar 13 euro voor een kopje is wel erg veel. Wel ergens wat warm water waarin ik mijn Chinese medicijn tegen heftige verkoudheid, kan oplossen.

We vertrekken uiteindelijk met een vertraging van een half uur en vliegen met Emirates in 8,5 uur naar Dubai. Aan boord een diner en een ontbijt. Weinig tot niet geslapen. In Dubai eindelijk weer een lekkere kop koffie en 3 uurtjes wachten op de doorverbinding eveneens met Emirates. Het is inmiddels donderdag 12 maart en na een vlucht van ruim 6 uur met ontbijt (veel lekkerder) en lunch op Schiphol geland om 12:55 uur. En daar staat Riet om ons naar huis te brengen. Na een kop koffie met Riet, Wigger en Yue nemen de laatste 2 de trein en bus naar hun huis in Amsterdam en gaan wij met Riet naar Nieuwerkerk aan den IJssel waar we wakker kunnen blijven tot een uur of 10 's avonds. Maar dan stappen we in onze eigen heerlijke bedden en slapen als een blok tot de volgende ochtend 8 uur.

Vandaag een week geleden zijn wij thuis gekomen. We kijken terug op een fantastische reis.

Het is zoals verwacht heel bijzonder geweest, wel met een druk programma, maar ik zou geen onderdeel hebben willen missen. Er is een groot verschil tussen de reis in groepsverband van 2011 (programma redelijk vergelijkbaar) en deze reis waarbij we veel meer tussen de chinezen reisden. Ons verblijf bij de familie Yang heeft ons een indruk gegeven hoe een familie leeft, hoe hun huizen eruit zien. Hoe er gegeten wordt, kortom hoe de dagelijkse gang van zaken is.

Nu wordt het tijd om al de foto's uit te zoeken, bij elkaar te leggen en om weer een fotoalbum te maken. Ik ga ook proberen nog wat foto's op deze blog toe te voegen.