Op onze laatste dag in Beijing zijn we door de neef, papa en mama naar de Metro gebracht vanwaar we naar het treinstation zijn gegaan. Daar hebben we onze koffers in een soort kluis gezet, een heerlijke noedelsoep gegeten en daarna met de metro door naar het centrum van Beijing. Allereerst de Lama tempel bekeken. Niet zo groot maar heel mooi. Voor Yue nieuw. Heel veel (soort van) wierook stokjes worden verbrand als offer. Door ons dus ook. Het is erg druk maar gelukkig kunnen we nog redelijk foto's maken. Halverwege steekt opeens een heel gure wind op, alle vlaggetjes wapperen in de storm. Eenmaal buiten de tempel snel doorgelopen en een koffietent gezocht om even warm te worden, maar lang kunnen we niet blijven want de tijd dringt en we willen ook nog de hutongs in. Dus weer flink doorgestapt en tot onze grote verrassing komen we in een straat vol met winkeltjes. De oude hutong-huisjes zijn vervangen door winkeltjes opgebouwd in de oude stijl.Heel kleurrijk, heel veel design en veel eethuisjes. In een van die eethuizen worden diverse soorten snacks klaargemaakt. Wij hebben daar een of andere pannenkoek met rijst gegeten. Verrassend lekker! Leuk maar wel heel commercieel en niet meer te vergelijken met zo'n 10 jaar geleden. Daarna snel met de metro terug naar het station, koffers uit de kluis en even een restaurant zoeken om nog snel een hap te eten voordat we de trein ingaan. Hap eten is dus al weer een probleem, het eten in het restaurant is al nagenoeg uit verkocht. En ipv te zeggen wat er wel is, wordt op al onze bestellingen geantwoord dat dat er niet meer is, zonder alternatief. Geen sla, geen kip, geen cola etc Toch maar snel wat naar binnen gewerkt want met een (bijna) lege maag is het niet lekker slapen in de trein. Tja en dan heb je opeens nog maar 8 minuten om met bagage en al van het restaurant naar de trein te komen en dan blijkt ook nog eens dat wij in treinstel 3 zitten van een hele lange trein en dus een heel eind moeten lopen. Maar...... zoals altijd we hebben het gehaald en hijgend nemen we plaats in onze 4 persoons coupe. Paul en Wigger bagage omhoog hijsen, 3 van de 4 koffers passen en Yue's koffer kan tussen de bedden in staan. Om een uur of 11 licht uit en slapen. Bedden zijn goed, maar hard. Wigger en Yue hebben goed geslapen, Paul deels en ik slecht daar ik weer veel last had van mijn schouder. Toch teveel ingespannen denk ik. De mannen zijn overigens super lief en dragen mijn koffer en helpen mij om mijn rugzak op mijn rug te hijsen.

Volgende ochtend wekker op 7 uur want geplande aankomsttijd in Xi'An is kwart over 8. Buiten het station staan de taxi's te wachten, maar koffers van 4 personen en 4 personen passen niet in een taxi, dus 2 taxi's. Eerste chauffeur weet absoluut niet waar ons hotel ligt, de 2e wel. Dus uiteindelijk scheuren Paul en ik in de 2e taxi achter de andere aan. Het lijkt wel een achtervolging. Het blijkt dat ons hotel binnen de muur ligt in een straatje direct grenzend aan de muur. Klein en gezellig en prima kamers. Wigger en Yue kijken uit op de muur, wij ook op een muur maar dan een ongezellige! Daarna hebben wij de benenwagen genomen en zijn van de zuid poort richting de Beltower gelopen, waar Wigger, Paul en ik hebben ontbeten bij de Starbucks en Yue haar Chinese ontbijt even verderop heeft gegeten. Op weg naar de moslimwijk zijn we op een plein geïnterviewd voor de lokale omroep. Waar we vandaan komen, hoe we het vinden , zeg in een zin wat je van Xi'An vindt etc. Mijn zin Xi'An is old and new vond hij geloof ik wel leuk. Yue heeft later van deze knul een link gekregen om de uitzending alsnog te kunnen zien. Maar dat doet me meteen wel eraan denken dat wij steeds heel veel bekijks hebben. Alsof ze hier in Xi'An maar ook al in Beijing nooit Europeanen hebben gezien. Kinderen zeggen een beetje schuw "Hello" en als wij dan NiHao terugzeggen schrikken en lachen ze. Wij hebben al heel vaak geposeerd op foto's met kinderen maar ook met volwassenen die met deze "rare Hollanders" op de foto willen. Een enkeling kan de naam van Gullit en van Basten uitspreken, maar verder weinig tot geen idee wat of waar Holland is.

In de moslimwijk is het super druk, we slenteren langs allemaal winkeltjes. Het doet me het meest denken aan de shouks in Turkije en Marokko, maar dan vol met boeddha beelden, rode Mao boekjes enz. Straatje in straatje uit en uiteindelijk belanden we op een vrij brede straat met voornamelijk eetstalletjes. Bij verschillende hebben we iets gekocht (reisleiding zegt altijd niet te eten bij straatstalletjes) en dat is heerlijk: gevulde broodjes met een gehakt mengsel, eerst maar eens 2 broodjes met ons vieren en omdat het zo lekker is bij de volgende nogmaals 2 broodjes gekocht. Ondertussen kijken we of het restaurant kunnen vinden dat Yue's neef heeft aanbevolen. Aan het eind van de straat komen we weer uit bij de Drumtower. De Drumtower en de Beltower staan meestal vlak bij elkaar, de Drumtower heeft een

heleboel trommels waar vroeger om 7 uur s avonds 13 x op de trommels wordt geslagen om aan te geven dat de stadspoorten dicht gaan en de beltower waar 's morgens de bel wordt geluid om aan te geven dat de stadspoorten weer open zijn. Rond het plein van de beltower zijn veel grote warenhuizen (zeer chique) en in een daarvan hebben wij in het foodcourt gegeten. Heel moeilijk om bij de diverse counters iets uit te zoeken maar Paul en ik hebben uiteindelijk voor een hartige pannenkoek gekozen met ham, prei en iets krokants erin. Geslaagd! Daarna zijn wij 2-en richting hotel gelopen, Yue en Wigger willen nog even wat shops af voor Yue. Bij de zuid muur gekomen nog even doorgelopen naar de ingang van de muur, maar we hebben afgesproken daar samen morgen op te gaan om te fietsen of te wandelen. Dus doorgelopen naar het hotel en heerlijk geslapen. Voor het ontbijt is het even zoeken. Wigger wil wel naar Subway, maar die is gesloten (veel winkels en zo zijn nog steeds gesloten ivm Nieuwjaar en dat duurt tot en met woensdag 25e februari). Paul en ik hebben gisteren een French Bakery gezien en dus daar naar toe. Maar daar moet je dus niet naar toe als je haast hebt. Alles duurt even lang, maar lekker en gezellig is het wel! En de toiletten, totaal niet Chinees, met spiegels rondom en een wc bril bedekt met plastic dat automatisch doordraait. En als je dat vergelijkt met wat we gewend zijn, vieze hang wc's die ik verder niet zal beschrijven. Maar regelmatig kom ik er kokhalzend vanaf!

Om 11 uur gaan we dus pas op weg naar het terracotta leger in Ping MaYung, een half uurtje rijden vanaf Xi'An. Veel veranderd daar sinds 2011althans het buien gebeuren. Er zijn nu veel meer shopjes, eettentjes en we moeten een heel eind lopen om bij de gebouwen te komen waar we de tickets kunnen kopen. De indeling van de gebouwen is hetzelfde gebleven en naar ons gevoel is er weinig nieuws opgegraven. We kiezen er voor te beginnen bij de informatie, dan hal 3, hal 2 en eindigen bij hal 1. in het informatiegebouw zit nog steeds een van de boeren op wiens land de eerste opgravingen zijn gedaan. Als je een informatieboek koopt kan hij het voor je signeren en je mag hem nog steeds niet op de foto nemen. Wigger en Yue laten zich daar informeren over een strijder, manshoog, voor hun te bouwen huis in Almere. Maar dat wordt ooit nog eens vervolgd. Dan hal 3, wat een drukte, maar met wat geduld en geduw kan je toch een plaatsje vooraan bemachtigen om je foto's te maken. Ieder gaat zijn/haar eigen weg en we zien elkaar later weer. en goed tactiek die ook in de andere 2 hallen goed werkt. In hal 1 heb ik echt weer het WOW gevoel over me, al die strijders, paarden die daar keurig achter en naast elkaar staan. En alle nog op te graven stukken terrein. Daar wordt overigens nog even mee gewacht tot er nieuwe technieken zijn gevonden om de oude kleuren op de beelden niet verloren te laten gaan. Zou een enorme toegevoegde waarde hebben als de beelden in kleur zijn.

Tot slot zijn we in de tentoonstellingshal geweest en daar hebben we weer prachtige stukken zien staan. In een woord een middag vol met herkenning en verbazing en volop genieten. En zoals ik al schreef op Facebook de titel wereldwonder is het zeker meer dan waard.

Ook hier net als in Xi'An weer eindeloos veel straattentjes, waar we wat hebben gegeten. En we zijn natuurlijk weer talloze keren aangesproken, foto's maken en engels praten. Met de shuttle bus zijn we weer teruggegaan naar Xi'An om daar te gaan eten in het restaurant in de moslimwijk. Er worden daar aar een heel beperkt aantal schotels aangeboden en we kiezen allen voor een noedelsoep met stukjes vlees en groente erin. Heerlijk! Het is aanschuiven aan lange tafels, krukjes om op te zitten en eten maar. Dat alleen is al een hele belevenis! Het stuk tussen busstation en de wijk hebben we trouwens gelopen, ca een uur. Later blijkt dat we beter een taxi hadden kunnen nemen omdat we nu te laat zijn om nog de muur op te gaan. De entree sluit om 22:00 uur. Jammer maar we (Paul en ik, Yue en Wigger hebben zich verslapen) zijn er de volgende ochtend om 8 uur nog even op geweest voordat onze taxi's vertrekken naar het vliegveld. Vlucht naar Chengdu verloopt prima en daar op het vliegveld wachten wij onder het genot van een Mc Donalds op de aankomst van papa en mama Yang, die 2 uur later aankomen vanuit Beijing.

Over onze belevenissen en waarom Yue schoon genoeg heeft van de mensen in Chengdu volgende keer meer.