Galapagos 10 t/m 13 oktober 10 oktober: vandaag om 7 uur ontbijt in ons hotel in Guayaquil. Al gauw druppelen onze medereizigers ook de eetzaal binnen om ons uit te zwaaien. Zij vertrekken een paar uur later per vliegtuig naar Baltra, vliegveld van Galapagos. Werkelijk ontroerend zoals iedereen daar buiten staat te zwaaien als onze taxi (hotelbusje) vertrekt. Na 10 minuten rijden zijn we al op het vliegveld en daar begint de zoektocht. We moeten namelijk voor de incheck 10 dollar p.p. betalen, maar waar? Ok halverwege de incheckbalies staat een korte rij. Als wij aan de beurt zijn wordt er wat gekeken op de computer, overleg met de buurman en daarna de vraag of wij met een groep reizen en of wij een invulformulier hebben ontvangen. Want dat staat in de computer. Nou nee dus. Uiteindelijk toch blijkbaar niet zo'n probleem. Dat formulier wordt deels voor ons ingevuld en de rest moeten we invullen voor we op Baltra zijn. De koffers en rugtassen worden voor de incheck ook door de scan gehaald en belangrijk is blijkbaar dat we geen fruit en/of groenten bij ons hebben. Daarna incheck, nog een kop koffie gedronken bij KFC, door de paspoort/instapkaarten controle en dan zijn we in de vertrekhal. Allemaal heel modern, licht, weer gratis wifi zones, veel zitplaatsen en schone nette toiletten (dat hebben we wel eens anders meegemaakt op buitenlandse luchthavens). Instappen, we zitten op riante seats bij de nooduitgang en kunnen en weg zijn wij op weg naar Baltra. 1 1/2 uur vliegen en dan gaat het beginnen. De aankomst is wat rommelig, veel mensen hebben hun formuliertjes niet ingevuld en worden dus teruggestuurd om het alsnog in te vullen. Paul heeft zoals gewoonlijk alles weer keurig in orde gemaakt voor ons, dus na een stempeltje in ons paspoort kunnen we door. De koffers zijn er al en onze handbagage moet nog even door de scan. In de hal staat onze gids Rissel en er staan ook al een paar "cruisegenoten". De uiteindelijke samenstelling is nog een ander Nederlands koppel, een Duits koppel, een Australisch koppel, een Amerikaanse, een alleenreizende knul uit Zwitserland en een koppel uit Roemenië. Met een lokale bus worden we naar onze boot gebracht. In de "lounge" neemt Rissel het woord, heet ons welkom en leert ons de regels waar wij ons aan moeten houden tijdens de reis. Het zijn er heel wat. Van hem krijgen we ook te horen welke hut we hebben, hoeveel handdoeken iedereen heeft, geen wc-papier in de pot etc. In de hut staan 2 bedden, daar tussen in een kastje met lade en daaronder 2 planken, onder ieder bed 2 grote lades en nog een han-leg kast. Dus voldoende opbergmogelijkheden. Wc, doucheruimte is minuscuul klein. Op de wc kan je niet echt recht zitten, het wastafeltje heeft een doorsnee van niet meer dan 25 cm, alleen koud water en de douche slaat alles, weggepropt tussen wc en wastafeltje in de hoek, afmetingen om te janken, maar dat doen we niet. Om te douchen sta je letterlijk met de rug tegen de muur en dan maar hopen dat de straal niet veel te heet is of te koud. Hier slapen we en brengen we onze avonden door, want van een gezellig samenzijn met de groep is niet echt sprake tot zover. We gaan meteen na aankomst al van start met de gezamenlijke lunch. Iedere activiteit of het nu een excursie of maaltijd of briefing is wordt aangekondigd door een tafelbel. Na de lunch moeten wij de snorkelspullen, wetsuit, flippers en snorkel passen. Voor mij is er een wetsuit waar ik werkelijk door de bemanning ingehesen wordt. Past van geen kant, maar volgens hun is het prima. Alle spullen in je eigen persoonlijke zak, Paul nr 10 (blijken er later 2 zakken nr 10 te zijn, en ik nr 11) 's Middags met 2 kleine bootjes naar de kust voor een zgn "wetlanding" dus niet via een steiger maar gewoon met de pootjes in het water. Een prachtige wandeling gemaakt, leguanen gezien, oranje krabben van zo'n 15 -18 cm breed, fregat volgels en tot slot bij een klein meertje nog een 6tal flamingo's. Op het strandje kunnen we nog zwemmen en hebben we onze "oude groep" weer gezien en gesproken. Die zijn heel wat beter af met "hun" catamaran, ruime hutten en veel meer faciliteiten. 's Avonds diner, eenvoudig maar goed klaargemaakt en daarna vroeg naar bed wamt we zijn doodmoe. Na een heerlijke nacht varen en slapen gewekt door de wekker, maar helaas die staat nog op tijd van het vasteland, dus ipv wekken om half 7, wekken om half 6. Onder het genot van een kop thee genieten we van de zonsopgang en gaan daarna ontbijten. Om 8 uur een droge landing en via een steil pad komen we op een plateau vol met allerlei vogels en hun jongen. We zien de blauwvoet-, de roodvoet boobies, die voornamelijk in de struiken zitten. De namen spreken voor zich, maar de roodvoet boobies hebben ook nog een prachtige blauwe snavel. En veelal met de pluizige jonkies. Zo lief! Op de grond zit dan nog de 3e soort boobie, nl de Nazca boobie, zwart met wit of bruin, een rode snavel en grijze voeten. Verder gaan we op zoek naar de uil met de kleine oren, sommige hebben hem gezien, Paul en ik niet. Vegetatie erg dor. Op de trap naar beneden zit een zeeleeuw lekker in de weg. Opvallend dat alle dieren op de Galapagos zo gewend zijn aan mensen dat ze rustig blijven zitten. Zolang jezelf maar afstand houdt, gaat alles goed. Voor de lunch stappen we met onze wetsuits aan in de bootjes voor diepzee snorkelen. Mijn pak zit zo strak dat ik mijn armen amper kan bewegen, ik geeft dat aan, maar de bemanning houdt vol dat het zo hoort. Nou mooi niet...... eenmaal in het water kom ik geen steek verder en krijg ik geen lucht meer, dus weer terug in het bootje geklommen en blijven ronddobberen tot iedereen uitgesnorkeld is. Paul gaat wel achter de gids aan, maar met een kapotte (lekke) snorkel. Die is dus ook niet echt happy. Na de lunch is het "siesta-tijd" dus heerlijk luieren op het bovendek en zorgen dat je niet verbrandt. Om half 4 weer aan wal voor een wandeling en eventueel snorkelen. Wandelen ja, snorkelen nee. Op het strand zitten zeeleeuw moeders die hun kinders de "borst" geven tot dat ze er genoeg van hebben. Leuk gezicht. Verder nog wat strandvogels gevolgd. Bij terugkomst staat de ijsthee al weer klaar met wat snacks en voor het eten maken we nog kennis met de captain en zijn bemanning en krijgen een cocktail. Na diner weer vroeg naar bed. De boot is inmiddels weer onderweg en heeft last van veel golfslag. Normaal lopen is er niet meer bij, dus bed in is de beste optie. Overigens prima geslapen. Wekker staat alweer om 05:30 uur, aankleden,kopje thee en een paar koekjes naar binnen werken, bootjes in en overgevaren naar Bartolome Island. Via lange plankiers en deels trappen komen we uit bij het topje waarvandaan we een prachtig uitzicht hebben. Terug rond een uur of 8 voor ontbijt en daarna ons klaar maken voor een ander deel waar we gaan wandelen en snorkelen, dus.... eerst er voor zorgen da ik een nieuw pak vind. Ja hoor dat lukt, pijpen en mouwen zijn te lang, maar voor de rest prima! Ik heb dan ook heerlijk gesnorkeld vandaag, tot zelfs 2 x aan toe en vanaf 2 verschillende strandjes. Vandaag ook nog een stuk gewandeld over jong (120 jaar oud) lava. Prachtige formaties. Om een uur of 3 weer aan boord en lekker gedoucht in het kleine hokje, Nou ja lekker.... we varen inmiddels weer richting Baltra, maar de boot gaat behoorlijk te keer. Dus bijna geplakt tegen de achterwand kunnen we ons staande houden en zelfs onze haren wassen. Daarna nog wat geluierd tot half 6 voor de briefing en aansluitend diner. We leggen weer aan in Baltra om nog wat goederen in te slaan en varen daarna nog een uurtje door. Wordt dus een lekkere rustige nacht. Morgen om half 8 ontbijt...... Helaas zijn wij om half 6 al weer wakker, slapen lukt niet meer. Dus bed uit en buiten op het dek alvast een kop thee gedronken. Wij kunnen de hele dag door koffie (Nescafe) en thee inschenken, en onze waterflesjes bijvullen. Wel handig. Om half 8 dus ontbijt. Iedere dag ei, omelet of gebakken, warm brood, vers fruit, kaas en ham. Vandaag als extra yoghurt met muesli! Aktiviteiten vandaag zijn een wandeling maken, waarbij wij vooral veel leguanen zullen zien en ook veel zeehonden. Veel zeehonden hebben op dit moment van het jaar kleintjes en we komen dan ook regelmatig moeder en zogend kind tegen. Ik moet wel zeggen dat die kleintjes nog geen manieren hebben geleerd want ze smakken heel luid. De leguanen leven voornamelijk van cactusbladeren. Een hebben we zien sjouwen met een cactus blad met als gevolg dat een aantal soortgenoten op hem afkomen lopen om dat blad af te pakken, hetgeen dus niet lukt. Na de wandeling weer terug aan boord. We varen in ca 2 uur door naar het eiland Santa Fe, waar we na de lunch kunnen gaan snorkelen en daarna nog een wandeling gaan maken. Daar het weer een diepzee snorkel tocht is heb ik daar niet zo veel zin in. Paul gaat wel mee, maar is achteraf een beetje teleurgesteld dat hij niet zo heel veel gezien heeft. Alleen een heel stel "Eagle Rays" heeft hij aan het eind van het snorkelen onder zich door zien zwemmen. Na de snack, warme chocolade melk met een koekje is het weer tijd om te gaan wandelen. En deze keer gaan we op zoek naar de grootste leguaan van de Galapagos, maar helaas hebben wij die niet gevonden. Wel weer veel zeehonden en super hoge cactusbomen tijdens deze mooie wandeling gezien. Op de terugweg in de bootjes zien we opeens weer een hele school van die gespikkelde Eagle Rays zwemmen en daarbij ook nog haaien met een vin met een wit randje. Best wel spectaculair! Nu, na het eten, weer in de hut. We varen weer naar onze volgende bestemming San Cristobal en de boot gaat weer aardig tekeer. Zeeziek zijn we nog niet geweest en dat zal ook wel niet meer gebeuren. Morgen staat er weer een wandeling, 2 keer diep zeesnorkelen en een bezoek aan het stadje/dorpje op het eiland op het programma. En........ daar kunnen we internetten. Kan ik dit verhaal meteen even versturen. Kort samen gevat: Galapagos, je komt heel dichtbij alle dieren, de natuur is uniek, ieder eiland is weer anders. De reis is inspannend, we zijn zeer actief bezig, de hele dag buiten. 's Avonds zijn we echt moe. Een aanrader!