Naar de kust. We rijden om kwart voor 8 richting de kust weer door het Nationaal Park Las Cajas. Vandaag echter veel minder mooi weer. Laag hangende bewolking en geen echt mooie uitzichten. Jammer voor diegene die gisteren niet mee geweest zijn. We moeten vandaag 480 km rijden, een lange rit dus en verwachten zo tussen 5 en 6 uur in Puerto Lopez aan te komen. Na de pas (4260 m) gaat de weg naar de kust via een mooie route naar beneden. We dalen dus meer dan 4000 meter en dat neemt best veel tijd in. We naderen de stad Guayaquil en rijden er op de grote weg met een boog omheen. De miljoenen stad doet uiterst modern aan en we zullen daar over 3 dagen ook nog een nachtje slapen. Puerto Lopez ligt een stuk noordelijker aan de kust. Bij een tankstation vinden we een ruimte waar we onze picknick lunch kunnen klaarmaken en opeten. Hanneke heeft gezorgd voor stokbrood, tuna salade, die ze deels al in het hotel heeft voorbereid, plakjes kaas, tomaten die Paul snijdt, avocado's die ik pel en in plakjes snijd, drank wordt door weer andere bij het tankstation gekocht en dan is het zelf broodjes vullen en opeten maar. Heerlijk en gezellig ondanks de sobere plek. Na de late lunch is het niet zover meer naar de kust. De eerste indruk die we krijgen van Puerto Lopez is rommelig, met grint verharde "boulevard", kleine winkeltjes en aan de strandzijde van de weg allemaal kleine stalletjes met voornamelijk drinken en een paar met wat snack mogelijkheden. De strandtentjes hebben bijna allemaal, behalve een terras, ook strandstoelen op het strand, waar het s avonds heel gezellig borrelen is. Paul en ik gaan 's avonds op zoek naar een eetgelegenheid en komen uit bij een straattentje waar buiten vis en vlees wordt gebarbecued. Ziet er heel goed uit en we nemen het risico. Dit is dan ook de enige keus die we daar kunnen maken: vlees of vis. We kiezen beide voor vis en krijgen een bord met een prachtige en heerlijke moot tuna-vis. Daarbij een bordje met een bergje rijst en een sausje wat het meest lijkt op een linzenprutje en een beetje sla. Daarbij een glas roze gazeuse en dat is het. Prijs dollar 3,50 pp. Leuke ervaring! Vervolgens op zoek naar echte koffie, dat is moeilijk maar uiteindelijk slagen we bij een vrij moderne Italiaan met echte espresso. 2 dubbele espresso voor dollar 6,40. Ons hotel is eenvoudig, terras aan de boulevard waar we 's morgens kunnen ontbijten. Grote kale kamer, badkamer. Achter in de tuin een zwembad. Qua ligging dus ideaal. Volgende ochtend 8 uur ontbijt en op weg voor een volle dag trip per boot naar Isla de la Plata, ook wel Klein Galapagos genoemd. De zee is ruw, wij hebben een reistabletje genomen en zijn dus absoluut niet zeeziek geworden. Een van onze medereizigsters heeft op zowel de heenreis als de terugreis overboord gehangen als gevolg van zeeziekte. Sneu. Op de heenweg worden wij op eens begeleid door 2 speelse dolfijnen die in de zee jumpen. 2 min of meer geslaagde foto's heb ik daar aan over gehouden. Op Isla de la Plata maken we een wandeling over het eiland. Het grootste deel ligt vrij hoog, dus er is weer wat klimwerk inbegrepen. De begroeiing is erg dor. Dat komt omdat er in het afgelopen jaar geen regen is gevallen in de regenperiode. Het anders zo groene eiland is nu grijs. Maar gelukkig zijn de Blauwvoet Jan van Gent en de Fragat-vogels nog wel aanwezig. De mannetjes en vrouwtjes Jan van Gent maken elkaar het hof en doen een soort van dansje. De Fragat-vogels hebben al kleintjes, kleine witte donsbolletjes. Oh zo lief om te zien. We zijn te laat in het broedseizoen om de mannetjes met rode keelzakken te zien. Een enkeling heeft nog zo'n rode keelzak en maakt zich dus nog mooi in de hoop nog een vrouwtje te vinden. Sandra de gids vertelt ook het nodige over de (dorre) planten en struiken met hun geneeskrachtige werking. Na de wandeling gaan we weer aan boord en krijgen een heerlijke lunch, bestaande uit een schijf ananas, watermeloen, broodje kaas en broodje tonijn. Vervolgens kunnen degene die dat willen gaan snorkelen. Paul doet mee en ik laat het overgaan. Vanaf de boot zien we ook mooie vissen en heel grote zeeschildpadden die door de bemanning gevoed worden. Na een half uurtje is iedereen weer aan boord en gaan we richting Puerto Lopez, maar er wordt wel gekeken of er nog bultrug walvissen te zien zijn.En ja hoor, na een eerste mislukte poging is het raak. 3 Walvissen zwemmen vlak naast en onder de boot door. De oh's en ah's en jaaaaah en kijk daar's volgen elkaar snel op. We dobberen op de redelijk hoge golven rond en moeten ons goed vasthouden en zitten blijven. Steeds 5 personen mogen via een laddertje naar boven om vandaar de walvissen te volgen. Paul heeft geprobeerd vanaf het bovendek te filmen, maar de deining is zo groot dat het moeilijk is een walvis in beeld te houden. Zo ook met foto's maken. Ze komen maar even boven en verdwijnen dan weer onder water. Maar, Paul en ik hebben de walvissen nog nooit zo dicht bij gezien en zo lang achter elkaar. Een waar walvissen-feest! Inmiddels zijn we behoorlijk van de route afgeweken en hebben we nog een lange weg te gaan naar Puerto Lopez. Paul en ik zitten aan de "verkeerde" kant en krijgen steeds ladingen water over ons heen. Ik krijg een stevige regenjas met capuchon maar dit belet niet dat mijn achterste drijfnat wordt. Paul heeft helemaal geen jas en wordt doornat van boven en van onderen. Gelukkig is het water niet zo heel erg koud. Aan mijn linkerkant hangt de zeezieke vrouw over de reling. Ik houd haar stevig vast omdat zij geen reddingsvest aan heeft. Wat een ellendig gevoel moet dat zijn, zeeziekte! Terug in Puerto Lopez snel naar het hotel en droge kleren aan getrokken.'s Avonds uit eten met Fija en Kees en weer een potje regenworm gespeeld. Deze keer heb ik gewonnen. We eten bij een Colombiaans restaurant en eten buiten de kaart om een heerlijk stuk vis (Dorade) met knoflook saus en patatjes en sla. De wijn moet nog bij de concurrent gehaald worden en daarvoor krijgen we 2 dollar korting! Een gezellig einde van een topdag! De 2e dag in Puerto Lopez 's morgens de 3 baaien wandeling gemaakt ten noorden van het dorp. Ook hier weer een heel droge vegetatie, wat vogels en prachtige uitzichtpunten op de verschillende baaien. Een leuke wandeling van zo'n 2 1/2 uur. Lunch (heerlijke hamburger in een plastic zakje om je handen schoon te houden) in Puerto Lopez bij een strandtentje met ananas sap en daarna over het strand gelopen naar de visafslag en daar een tijdje gekeken naar hoe de ladingen vis van de bootjes naar de vrachtwagens worden gesjouwd met kans dat de fragat-vogels vissen al vliegend komen stelen.De pelikanen zwemmen ondertussen tussen de vissersboten om ook hun slag te slaan. Terug gelopen richting hotel. 's Avonds afscheidsmaaltijd, omdat Hanneke de reisleidster en Marco de chauffeur niet meegaan naar de Galapagos. Johan heeft een speech op rijm in elkaar geflanst waarbij hij ons allen typeert. Heel knap en geestig in elkaar gezet. En Hanneke geeft aan allen als aandenken een klein houten schildpadje. Na afloop nog een lekker drankje met elkaar op het strand gedronken en daarna is het tijd tijd om de koffers te pakken want de volgende dag vertrekken we naar Guayaquil. Guayaquil is een grote, in onze ogen vrij westerse stad. Heel druk, want het is onafhankelijkheid dag. Om 5 uur is er een kleine parade en morgen, vrijdag zal de grote parade zijn. Daar zijn wij niet meer bij want dan zijn wij al op de Galapagos Eilanden. Wij bekijken eerst de grote kathedraal op het Bolivar plein. Mooie kathedraal. Het plein/park zit vol met leguanen. Niet alleen op het grasveld maar ook in de struiken zie je opeens een kopje uitsteken. Onderweg naar de boulevard langs de rivier vinden we een winkeltje waar we een tosti en warm broodje kip kopen met een flesje yoghurt. Dit eten we op in het parkje naast de boulevard. Ondertussen heel veel mensen op de been, overal politie en bewakingslui, want de president zal de parade bijwonen. Wij hebben daar niet op gewacht en zijn verder gelopen naar de oude stad, gebouwd tegen een helling, kleurige huisjes waarin veel ateliers. Veel trappen naar boven, wij nemen een rustige weg en zien op het laatste deel dat de treden genummerd zijn. Totaal 445 treden. Tel daarbij nog een 52 treden op om de vuurtoren te beklimmen en je zit op een kleine 500 treden. En dat met drukkend weer. Uitzicht is erg mooi en grappig is dat we zelfs de KLM machine zien landen op het vliegveld. Weer alle treden naar beneden maar nu vergezeld door knetter harde muziek van de diverse bars aan weerszijde van de trappen. Koffie gedronken in de botanische tuin me daarbij een brownie met ijs. Heerlijk! Op de boulevard treffen we Hans en So Yung en samen gaan we op zoek naar een leuk restaurant. Maar tja het is een feestdag en de restaurantjes die wij op ons kaartje hebben gestaan zijn niet te vinden en zullen dus wel dicht zijn. Uiteindelijk door alle drukte heen een Aziatisch/Chinees restaurant gevonden waar we bij de kassa een keus kunnen maken uit ca 15 gerechten, drinken bestellen en betalen. Zeg maar een Chinees op z'n MacDonalds! Het verslag over de Galapagos volgt ofwel uit Quito of wel uit Nederland. De tijd zal het leren! Daaag!