Zaterdag 20 september is het zover. Met de eerste trein (06:41 uur) naar Schiphol. Zo vroeg en toch al zoveel mensen onderweg. Het KLM vliegtuig vertrekt om 10:05 uur, ruim 2 uur van te voren aanwezig. Dus tijd genoeg om ook nog een kopje koffie te drinken. Security gaat snel en ruim voor 10:00 uur zitten wij al op onze plaatsen. Soepeltjes zou je denken. Maar helaas, door de dichte mist zijn diverse aansluitende vluchten vertraagd en moeten wij dus wachten. Dat duurt al met al precies een uur. Volgens de captain zullen we de tijd weer inhalen tijdens de vlucht, maar dat lukt niet helemaal. Om 15:00 uur zijn we aan na precies 11 uur vliegen. Goede vlucht, zeer vriendelijke bemanning en prima verzorging. De douaneformaliteiten nemen heel veel tijd in beslag zodat we pas om half 5 per taxi richting Quito kunnen vertrekken. Prijs valt mee, 26 dollar voor een rit van een uur! Doordat de douane zo lang duurt staat onze bagage al lang klaar, dus Paul pakt mijn koffer er af en daarna de zijne en gaat nog even naar de toilet. Komt er een dame op me af en zegt u heeft mijn koffer en die van u staat nog op de bagageband. Klopt helemaal, want zij heeft geen labels aan haar koffer en ik een heleboel. Gelukkig dat zij ook zo lang bij de douane bezig zijn geweest, anders was het misschien wel mis gegaan en zouden we er in Quito achter zijn gekomen. Maar nee gelukkig niet! Hotel Fuente de Piedra II is een prima stadshotel, ligt in het moderne deel van Quito, vlak bij de straatjes vol met barretjes, restaurantjes etc. Dus prima ligging. 's Avonds daar meteen naar toe om een lekkere bak koffie te halen en aansluitend wat te eten. Koffietent lijkt verdacht veel op een Starbucks maar dan met een Spaanse naam. Diner in een oudere tent met een overdekt terras en een grappige kaart. Paul eet in ham gewikkelde kip en voor mij een Provençaalse hap ook met stukjes kip. Beide heel smakelijk. Daarbij een glas verse watermeloen gemixed met aardbei voor Paul en met sinaasappelsap voor mij. Lekker. Om een uur of 8 zijn we weer terug in het hotel, lezen en internetten nog wat en gaan om een uur of 9 uitgeput slapen. Maar tegen 2 uur ben ik al weer klaar wakker. Jetlag noemen ze dat geloof ik! Vanaf dat moment alle en nog maar wat hazenslaapjes gedaan. Paul heeft het wat langer volgehouden, maar ruim voor de wekker zijn we opgestaan, lekker bijtijds ontbeten en naar de oude stad gelopen. Lijkt ver, maar uiteindelijk valt het heel erg mee. Het is erg rustig in het begin, dus voldoende ruimte om te fotograferen. Het zonnetje schijnt, hier en daar wat wolken. Dus prima weer! Op het Grande Plaza op het terrasje van een klein tentje koffie gedronken en 1 stuk worteltaart gedeeld. Natuurlijk overkomt het mij weer dat met het achteruitschuiven van mijn stoel de plantenbak achterover kiept. Een enorm lawaai, aarde eruit en direct iedereen in touw om de boel weer op te ruimen. Verder diverse kerken bezocht, maar in de meeste zijn kerkdiensten (zondag) aan de gang zodat we later nog eens terug moeten komen om foto's te maken. Ondertussen lopen we heuveltje op en heuveltje af, maar nog steeds geen last van de hoogte en kortademigheid. Geluncht op sandwiches in een modern restaurant en daarna nog wat kerken bekeken die 's morgens niet open waren ivm de kerkdiensten. Maar jammer, sommige kerken blijven dicht en die moeten we dus de volgende dag maar gaan bekijken. Tot slot naar de Basiliek geklauterd, een behoorlijke klim en die bekeken. Buiten gekomen begint het net te regenen, dus de geplande wandeling terug verandert in een taxi terug, maar ook dit mislukt. Gelukkig stopt er een bus voor ons en vraagt of wij naar Amazonas moeten. Ja dus en zowaar de bus stopt voor ons hotel. Dus toch nog redelijk droog terug. En op tijd om de groep die een dag later vloog te ontvangen. Kennis met iedereen gemaakt en gezamenlijk met elkaar gegeten in een restaurant vlakbij het hotel. Programma voor de komende dagen gehoord en dan blijkt dat we de volgende dag nog tot half 4 in de stad kunnen rondsjouwen. Wat beter geslapen, wakker om 4 uur. 2 uur winst.... Om 8 uur ontbijt, daarna meetings met de reisleidster Hanneke en informatie over de Galapagos eilanden en daarna weer de stad in. Toevallig de wisseling van de wacht meegemaakt, naar de President en zijn ministers gezwaaid, wat kerken bekeken, balen dat we in de mooiste (7000 kg goud in verwerkt) geen foto's mogen maken en door een heel leuk gerenoveerd straatje gelopen met allemaal ambachts/workshop winkels. Lunch in het bisschoppelijk paleis en daarna met de bus (0,25 dollar) terug naar het hotel. Om half 4 vertrokken richting Otavalo. Het hoost, de koffers die in een aanhangwagentje achter de bus gaan worden in grote plastic zakken verpakt (zou het karretje niet waterdicht zijn?). De tocht die normaal 2 uur duurt duurde nu 3 1/2 uur. Werkelijk noodweer. Onderweg nog een stop gemaakt in een tent waar ze thee of koffie verkopen met speciale biscuits en stukjes kaas. Specialiteit. Lekker? Hm het gaat! En hup daar gaan we weer. Uiteindelijk zijn we dus pas om 7 uur in het hotel, koffers naar de kamers en op zoek naar een tent om te eten. Alleen de Mexicaan is open. Tafels en stoelen worden wat verschoven en daar eten we heerlijke burrito's voor 5 dollar en een verrukkelijk glas Mora (verse bramensap). Vroeg naar bed. De volgende dag weer vroeg op, ontbijt (in alle hotels krijgen we verse sap en scrambled eggs), de bus in en op weg naar de krater van de vulkaan Cuicocha. Hier een stuk geklommen om op de kraterrand te komen, waar we zo'n 1 1/2 uur hebben gewandeld onder leiding van een gids die afstamt van de oorspronkelijke indianen. Hij vertelt ons veel over de planten, veelal met geneeskrachtige werking. Zoals 2 verschillende blaadjes, waarvan je 1 op een wondje legt de andere daarop legt en het geheel vormt dan een pleister die echt op de huid vastplakt. Aan het eind van de wandeling komen we bij het kratermeer en maken daar nog een boottochtje en zien dat de vulkaan nog steeds actief is: vanuit het meer zie je steeds belletjes omhoog komen en ruik je ook nog zwavel. Daarna richting een dorp om wat spulletjes voor een peuterschooltje te kopen en door naar de commune waar onze gids de "president" van is. De juffen en kinderen blij gemaakt met de puzzels en kleurtjes en toen naar een van de huizen waar een zeer lokale maaltijd voor ons klaar staat. Geroosterde mais en kaas vooraf, maissoep met peen en aardappelen, maiskolven, aardappelen (een van de 200 soorten die in Ecuador verbouwd worden) stukjes vlees, grote tuinbonen en wat sausjes. Heerlijk! In het dorp ook nog wat ambachten gezien zoals weven, haken, touw maken van agavebladeren en van dat touw worden dan weer sandalen gemaakt. Heel leuk om zo'n gemeenschap van binnen eens te kunnen bekijken. Na een lange dag pas laat weer in ons hotel. Even een uurtje getukt en toen samen weer bij de Mexicaan gegeten. Wordt vervolgd