Helaas was de internetverbinding zo slecht dat ik nu pas, 16 november en dagen later dit verhaal kan versturen. Het volgende verhaal staat ook al klaar dus ik hoop die hier direct na te kunnen versturen. Zo daar zijn we weer. Ons verblijf in Mandalay is bijna ten einde. Excuses trouwens voor alle fouten in het vorige verhaal. Vooral in het laatste deel staan veel kromme en niet afgemaakte zinnen, maar ja dat komt door de haast.....en het niet nalezen van de tekst voordat ik die vanmiddag heb verstuurd. Goed, Mandalay dus. Wat een verbazing toen we de stad inreden.... Allemaal heel moderne gebouwen, brede straten en moderne winkels. Leek eigenlijk nog het meest op de grote steden in China waar weinig echt Aziatisch aan te zien is. Jammer! In het centrum was het gelukkig weer chaos alom.Smalle straten, waar brommers, fietsers en auto's langs elkaar heen scheuren. Het hele leven speelt zich op straat af. Ons hotel ligt ook in dit deel van de stad en we moeten voor een goed restaurant zo'n 200 meter lopen. Ik schreef er al over, een chinees restaurant, genaamd Mann. In totaal hebben we daar 3 keer gegeten. Tijdens de eerste volle dag hebben we diverse ambachten kunnen bekijken. Het slaan van bladgoud: Ter afwerking van de vele boeddhabeelden en pagodes is er veel bladgoud nodig om op de beelden te plakken. Dit moet flinterdun zijn en dat is ons gedemonstreerd. Met een zware hamer slaan ze op een pakje blaadjes gedurende 3 uur om het dunner te krijgen. Dan zijn de blaadjes dus wat groter geworden en worden er grotere pakjes gemaakt waarop ook weer 2 uur geslagen wordt. Uiteindelijk worden die blaadjes dan weer apart verpakt en kunnen ze gebruikt worden. Op sommige heilige plaatsen mogen mannen, en dus geen vrouwen, blaadjes bladgoud op de Boeddha plakken. Gevolg is dus dat de hele vorm van zo'n beeld uiteindelijk verdwijnt omdat die blaadjes kris kras door elkaar worden opgeplakt. Zo hebben we ook een boeddha beeld gezien met "pokdalige" benen ook veroorzaakt door al dat geplak. Ik heb daar ook een pakje met bladgoud gekocht. Wat ik er mee ga doen, zie ik nog wel. In een van de tempels staan ook nog wat buitgemaakte bronzen beelden van Angkor Watt in Cambodja. Op dat complex staat ook de zgn klokkentoren waarop 4 keer per dag, om 9, 12, 15 en 18 uur, het aantal uren wordt geslagen. Soort van ijken van de tijd en dat dagelijks! Daar zagen we ook een heel gezelschap, mooi gekleed, mannen met parasols, vrouwen in mooie jurken die een stuk of 10 meisjes in het wit en versierd met sjerp begeleiden. Die meisjes gaan tijdelijk, 5 a 10 dagen, het klooster in. De volwassenen hebben allemaal offerandes bij zich. Heel feestelijk gezicht. Een andere ambacht was het hakken van marmer. Boeddha beelden groot en klein werden uitgehakt en geslepen door de mannen en de vrouwen schuurden dan met water alle oneffenheden weg tot dat het gladde en glimmende beelden waren. En een stof dat daarvan af kwam! Vervolgens naar een klooster waar wel 2000 monniken wonen en leren. Het is een van de beste opleidings kloosters van Myanmar. Elke dag komen daar tig bussen met toeristen (wij dus ook) om te zien hoe al die monniken met hun etensbakje in een rij staan om de eetzaal binnen te mogen gaan. Tja en daar sta je dan als toerist foto's te maken van de eetzaal, de keuken etc van zo'n klooster. De donkerrode tot oranje habijten zijn heel kleurrijk om te zien, maar verder is het net aapjes kijken. Vervolgens bezochten we een wijkje waar allemaal potten uit klei werden gemaakt. Ook hier kregen we een volledige demo met als toetje een vrouw die 4 grote poten op haar hoofd stapelde en links en rechts nog eens 2 potten in de armen droeg. En dan daarmee rondlopen! Na de lunch nog gauw even een leuk kleurrijk marktje bezocht met kruiden en veel groenten. Onze gids liep met ons mee en gaf nog heel wat extra info over diverse voor ons onbekende kruiden en groenten. Maar de broccoli is niet onze broccoli, het zijn heel kleine steeltjes met een heel klein rozetje er aan. Opvallend ook de hoeveelheid bloemen, chrysanten in allerlei kleuren, die hier worden verkocht. En die goed verkopen, de mensen houden hier dus of van gezelligheid of de bloemen worden gebruikt om te offeren. Daar ben ik nog niet achter. Ook hier weer veel vrouwtjes die graag wilden poseren. Na de lunch weer verder om pagodes te bekijken. Daar die allemaal heel moeilijke namen hebben schrijf ik ze hier niet eens op. En om thuis te kunnen nazoeken welke pagode bij welke foto's horen maken wij een foto van de pagina over de betreffende pagode uit het boek van Dominicus, die een van ons bij zich heeft. Dat werkt goed en gemak dient de mens nietwaar? In de pagode trouwens hele galerijen met boeddha beelden. En ook het uitzicht vanaf deze pagoda was mooi. En zo bezochten we er nog twee. Het was inmiddels rond 4 uur, tijd om naar de rivier te gaan om de zonsondergang op of onder de U Bein bridge te bekijken. Dit is een houten brug op honderden teakhouten palen over de rivier. In alle gidsen en reisverhalen over Myanmar zie je hier wel een afbeelding van. Mensen, monniken met of zonder fiets, lopen over de brug. En dat geeft tijdens een mooie zonsondergang prachtige beelden. Wij zaten met Gerda en Henk in een bootje en zo keken we als het ware tegen de brug op met een oranje lucht als achtergrond. Een zeer geslaagde dag die we afsloten met een maaltijd bij weer een nieuwe tent, nu wat meer westers georiënteerd. De 2e dag zijn we gaan varen naar Mingun (vertrek al om 7 uur!). De tocht duurde 2 uur. Daar resp bezoeken gebracht aan een grote onvoltooide stupa, die door de aardbeving van 1975 deels verwoest is. Zo ook de 2 reuze leeuwen die er voor stonden. Grappig was ons bezoek aan een bejaarden huis, Aparte gebouwen voor mannen en vrouwen. Ze slapen/wonen in zalen waarin zo'n 15 bedden staan. Ieder heeft zo z'n eigen spulletjes om zich heen. Heel blije mensen, die het prachtig vonden om op de foto te gaan, een vrouw paffend aan een sigaar. Daarvoor hadden we de dames al zien eten in de eetzaal. De verzorging voor deze mensen is gratis. Ondertussen wandelden we langs allerlei stalletjes met leuke souvenirs. Maar eerst nog een witte pagode bezocht en die ook beklommen. Op de terug weg naar de boot hebben Paul en ik nog wat geshopt. 's Middags na de lunch hebben we ons (10 man totaal) door een truck laten brengen naar Mandalay-Hill vanwaar we van de zonsondergang konden genieten. Onderweg konden we nog een paar pagodes bekijken, waaronder een met 729 mini pagodes met daarin de stenen pagina's van de heilige leer. Weer gegeten bij Mann, de chinees, koffers gepakt om de volgende ochtend vroeg, heel vroeg te vertrekken: 06.00 uur met (super karig) ontbijt pakket van het hotel. Afgezet bij de boot die ons naar Bagan brengt. Vaartijd ruim 10 uur! Gereserveerde plaatsen benedendeks met airco, vrije plaatsen boven op het dek, Ik had nog een stoel en heb daar een hele tijd gezeten. Het ontbijtpakket, 2 weke boterhammen met hardgekookt ei. De banaan naast me op de stoel gelegd, en dus vergeten en er dus op gaan zitten! Tjakkie wat een vieze troep. Toen ik het ontdekte kwam Paul net op het dek en die heeft me van achteren wat schoongemaakt en ook de stoel die hartstikke smerig was geworden. Ik heb uiteindelijk best wel lang in het zonnetje gezeten, me flink ingesmeerd. Helaas was er niet veel boeiends langs de kant te zien en heb ik me bezig gehouden met een sudocu puzzeltje. Om half twaalf kregen we warm eten, keuze uit gebakken rijst of gebakken noodles. Tijdens de hele bootreis gratis koffie (lekkere) en thee. 's Middags heb ik nog een tijdje beneden gezeten, maar ben toch weer naar het dek gegaan om daar de aankomst bij Bagan mee te maken. Daar zagen we dan ook al de eerste van de meer dan 2000 pagodes. Met de bus naar het hotel. Met zwembad waar we meteen dankbaar gebruik van maakten. In de lobby hoorde ik notabene via Wigger vanuit Nederland aan het eind van de middag dus dat er een aardbeving was geweest in Mandalay, 's morgens om 7.40 uur en op ca 80 km afstand. Maar wij zaten toen al op de boot en hebben niets gevoeld, maar de kapitein/stuurman van de boot had wel ongewone golven opgemerkt! En later hoorden we ook dat de onvoltooide stupa in Mingun, waar we de dag daarvoor waren geweest verder schade had opgelopen. In Bagan hebben we 2 fantastische dagen gehad waarover ik de volgende keer zal schrijven. Tot dan!