Een beetje later dan gewend maar als nog hierbij Praag. Geen dag tot dag beschrijving maar gewoon wat leuke informatie over de stad.

We sliepen in hotel Metropol, een 4 sterren hotel in de oude stad. Heerlijk centraal zodat we overal lopend naar toe konden. Klein modern hotel, prima ontbijtbuffet en gezellige kamers met knalrode gordijnen, vloerbedekking en sprei op de bedden. Op de 9e een dakterras, maar daar zijn we nooit geweest. Gratis wifi in restaurant en lounge. We zaten vlakbij het Wenceslasplein, waarvandaan de stadswandeling de volgende dag vertrekt. Op dit grote plein vonden de grote demonstraties plaats, maar werd ook het einde van het communisme gevierd. Op de kop van het plein het statige Nationaal Museum. Aan weerszijde oude gebouwen, huizen waar nu winkelgalerijen, shops en kantoortjes zijn gevestigd. Hotel Europa bestaat nog steeds, een oubollige tent waar je nog lekker koffie kunt drinken in een ouderwetse sfeer (deden wij de laatste dag toen het regende). In de straten direct grenzend aan het plein veel grote winkels en winkelpromenades. Al gauw kom je dan bij de oude pleinen zoals het Namesti (=plein) Republiky. Op dit plein zie je de Kruittoren, waar zoals de naam al zegt in de 17e eeuw kruit werd opgeslagen. Het was vroeger de oostpoort van de stad. Direct daarnaast ligt het gemeentehuis, een van de mooiste art-nouveau gebouwen van Praag. We hebben even een kijkje binnen genomen, prachtige monumentale hallen en trappen. Aan de rechterkant een zeer stijlvol restaurant met kandelaars, tig glazen op tafel en prachtig servies en bestek. Prijzen waren daar ook naar. Maar leuk om even gezien te hebben! Door de kruittoren heen kom je dan op het Oude Stadsplein. Een heel groot plein met veel terrassen en mooie gebouwen er om heen. Ook op dit plein vonden er in het verleden en heden grote manifestaties plaats. Aan dit plein liggen diverse kerken en heel mooie (versierde) gebouwen. Een daarvan is het Raadhuis van de Oude Stad. Bijzonder aan dit gebouw zijn het astronomische uurwerk en de apostelen die ieder uur te voorschijn komen. Honderden mensen (toeristen) verzamelen zich dan onder de toren om op de tonen van het slagwerk de apostelen te zien en het uurwerk te zien veranderen. In de toren verschijnt daarna een trompetter die aan alle 4 de kanten van de toren ieder uur weer dezelfde wijs speelt. Met een lift kan je de toren in en geniet je van een prachtig uitzicht over de hele stad en alle mensen beneden je op het plein. Vanaf het stadsplein wandel je via diverse kleine pleintjes naar de Karlova, de straat die leidt naar de Karluv Most (Karelsbrug). Dit nauwe straatje slingert kris kras richting brug. Aan weerszijde alleen maar kleine winkeltjes met souvenirs, leuke zeer originele huishoudelijke hulpjes, marionetten poppen in alle maten en soorten etc etc Druk druk druk, maar wel erg leuk. Aan het einde loop je dan langs Clementinum, een verzameling gebouwen met verschillende blibliotheken en ook een kapel. Hier kochten wij, net als in Wenen, kaartjes voor een concert. Ideale tijden zo rond een uur of 6 's avonds zodat je daarna nog lekker kunt gaan eten. 5 dames , viool, altviool en cello en orgel, speelden voor ons stukken van Mozart, Dvorjak, Smtena en Vivaldi.

We lopen nu weer verder de Karlova door en steken een zeer drukke weg met trams en auto's bij voetgangerslichten over. Voetgangers hebben slechts 12 tellen om de weg over te steken en als je dan bedenkt dat het soms 4 rijen dik staat is dat een hele onderneming. De Karelsbrug is meer dan 600 jaar oud en diende als verbinding tussen de oude stad en het paleis aan de overzijde van de Moldau. Het is niet de enige brug, nee er zijn er wel een stuk of 8. Maar de Karelsbrug is wel de mooiste: 30 beelden van heiligen en religieuze taferelen staan aan weerszijde van de brug. De route over deze brug was ook de route die werd afgelegd voor de inauguratie van de koningen in de Vladislavzaal van het Koninklijk Paleis. Een van de afbeeldingen op de brug toont de brug en iemand die over de brug het water in wordt geduwd. Daaronder staan dan nog wat mensen. Het verhaal gaat dat als je over dat figuurtje dat over de brug wordt geduwd aait je een wens mag doen en dat dat je geluk brengt. Gevolg: de mensen aaien juist over die mensen die daaronder staan en hebben dus maar met een half oor staan luisteren naar hun gids ;-). Maar.... er zijn meerdere mensen uit een toren etc gegooid. Zo ook bij het paleis. Deze vielen alleen zacht en hebben het overleefd!

Aan de overzijde van de Moldau ligt de wijk Mala Strana, of te wel kleine zijde of kleinere stad. In deze wijk die deels hoger ligt werden vroeger de belangrijke huizen en gebouwen gebouwd omdat er minder kans was op overstromingen. Veel van die oude gebouwen dienen nu als parlementsgebouwen en ambassades. Maar ook hier kleine straatjes, cafe's etc. Over is gebleven de St.. Nicolaas kerk een prachtig herkennings punt met zijn groene koepel en toren. Vlakbij begin je dan aan de klim naar boven naar de Praagse Burcht. Deze Burcht is een verzameling gebouwen met midden in de St. Vitus Kathedraal. Binnen dit complex speelde zich vroeger het gehele dagelijkse leven af. In het koninklijk paleis zijn nog een aantal zalen te bezichtigen, zoals de parlementszaal. Weinig versierselen zijn er nog over. De St. Vituskathedraal is een heel ander verhaal. De ramen zijn prachtig, niet gebrandschilderd maar het glas is geschilderd. Heel mooie afbeeldingen staan daar op. De bouw van deze kathedraal startte al in 1344, maar de kerk was door diverse oorlogen pas klaar in 1929. Het kerk is enorm hoog en fraai versierd. In een van de kapellen zijn nog fresco's te zien. In de ruimte onder de kathedraal zijn een aantal belangrijke Boheemse koningen begraven. Ook heel leuk is het zgn gouden Straatje. In de kleurige huisjes die gebouwd zijn tegen de burchtmuur zie je nog bij een aantal huisjes hoe die vroeger waren ingericht. Nu zijn er ook een paar als winkeltjes ingericht. Ook de Daliborka toren bestaat nog. Dit was de gevangenis. Een aantal strafwerktuigen zijn er nog te zien.

Via een andere (trappen) route zijn wij weer richting de Moldau gelopen. Daarvandaan een prachtig zicht op de Karelsbrug en de oude stad.

Wij zijn ook nog in de joodse wijk (Josefov) geweest. Op de vervallen Oude Joodse Begraafplaats liggen laag op laag meer dan 200.000 mensen begraven. De stenen staan schots en scheef door elkaar. De oudste is van 1439, de laatste van 1787. Daarnaast zijn diverse synagogen te bezoeken, die voornamelijk ingericht zijn als herdenkingsmonument dan wel als tentoonstellingsruimte. In een van de ruimtes waren de muren volgeschreven met de duizenden namen van de joden die omgebracht zijn. Heel indrukwekkend!

Wij zijn in totaal 3 en een halve dag in Praag geweest en hebben alles op ons gemakje kunnen bekijken. In 1993 waren we er al eens (kort) geweest met Wigger. De prijzen zijn omhoog geschoten maar verder is er weinig veranderd. Men leest dat je moet oppassen voor zakkenrollers etc maar daar hebben wij niets van gemerkt. Er zijn momenten dat het heel druk is en dat je op elkaar gepakt staat, het moment natuurlijk voor zakkenrollers. Maar als je je geld goed opbergt, papieren in het hotel achter laat is er niets om bang voor te zijn. De metro is leuk voor hen die geen hoogte vrees hebben. Voor hen die geen hoogtevrees hebben tenminste. Voor de anderen: ga achter iemand staan en kijk niet naar beneden want er worden enorme hoogteverschillen overbrugd. Overigens is de metro heel eenvoudig, 3 lijnen.

De restaurants serveren zowel internationaal als lokale kost. Lokaal de goulash, maar ook de zuurkool met worst. Wij hebben het een beetje afgewisseld. Voor eten ben je zo'n 15 a 20 eu per persoon kwijt inclusief drankjes en koffie.

Onze indruk van 20 jaar geleden dat Praag het Parijs van Oost Europa is, geldt nog steeds al is het wel wat afgenomen. Maar het is en blijft een stad om zeker eens naar toe te gaan.

Inmiddels zijn we al weer aan het aftellen voor de volgende grote reis. Nog 27 dagen en dan is het 30 oktober en dan stappen wij in het vliegtuig naar Kuala Lumpur en aansluitend naar Yangon in Birma/Myanmar. We zijn al bezig wat over dit land te lezen maar ik heb nog geen duidelijk antwoord op de vraag of het Birma is of Myanmar. Misschien kom ik daar later nog achter en dan zal ik dat zeker jullie ook vertellen.

Tot over een week of twee, ik zal dan de route vast doorgeven.