Donderdagmiddag eigenlijk niet veel meer gedaan. We zijn nog wel even naar Lamin geweest en hebben bij zijn winkeltje en dat van zijn vrouw nog wat souvenirs gekocht. Rare mensen hoor, zou je blij moeten zijn dat je wat verkoopt maar dan geven ze ook meteen weer cadeautjes weg. Bij Lamin kochten we een groot masker en kregen we een klein masker cadeau en bij Aysha kochten we een batik tafelkleed voor in de tuin met servetten (moet nog wel afgezoomd worden, maar dat doet Riet, mijn schoonzusje voor mij) en een paar rieten mandjes. Maar ook zij gaf weer allerlei dingen weg, een stoffen grote schoudertas, een blouse voor Paul en een poppie in klederdracht. En dat allemaal onder het mom van jullie zijn familie/vrienden. Tja en die andere mannetjes op de markt wilden natuurlijk ook nog een en ander aan ons sluiten, maar gelukkig werd het donker en konden we bijna niets meer zien. Maar.... de volgende dag moesten we nog even terug om een paraplu van Klazien en Peter te brengen en nog wat T-shirts en papier en pennen enzo en toen werden we dus weer gevraagd in die winkeltjes te komen. Zelf moest ik het spelletje balletje-balletje nog kopen bij die knul die het me leerde (vroeg eerst een super hoge prijs en na behoorlijk afdingen toch maar meegenomen voor een waarschijnlijk te hoge prijs!). Aysha was naar huis gegaan dus die hebben we niet meer gezien, nog wat van de andere winkeltjes bekeken maar niets meer gekocht. Niemand dus blij meer kunnen maken, maar ja dat ervaar je daar iedere dag. Bij de een koop je wat en de andere kijkt toe en vindt dat wij eigenlijk bij iedereen wel wat kunnen kopen.... Nogmaals afscheid van Lamin genomen en wegwezen daar. We hadden zo langzamerhand genoeg van al het gebedel daar. 's Morgens hadden we onze koffers al gepakt en in de kamer van Klazien en Peter gezet. Die kamer konden we aanhouden tot 7 uur 's avonds. Lekker gezwommen, geluierd en een tosti gegeten. Nog een stukje langs het strand gekuierd en toen was het tijd om te douchen, om te kleden en wachten tot de bus ons kwam halen.

En nu zijn we duw weer thuis. Gisterochtend aangekomen na een perfecte en snelle vlucht. We waren om even over 7 uur al aan, bagage ging snel. Helaas ging het met de reis naar huis iets minder voorspoedig daar het spoor tussen Woerden en Gouda gestremd was door werkzaamheden. Dus stuk met de bus. Vervelendste was nog het trappen geloop met de koffers op de stations. Maar goed al met al een half uur extra reistijd.

Best moeilijk om de rest van de dag wakker te blijven. Gelukkig best wel wat te doen, wassen, boodschappen etc, Heerlijk geslapen vannacht. Straks nog even strijken en dan zijn weer klaar voor vertrek morgen.

Voor degene die in de wintermaanden eens ergens anders naar toe wil dan de Canarische Eilanden is Gambia een heel leuk alternatief. In die tijd is het droog met een goede temperatuur en lekkere koele avonden ( vest/trui mee). Je kan het zo druk maken als je zelf wilt met excursie en utstapjes of gewoon aan het strand dan wel zwembad liggen. Alleen de sfeer al tussen al die donker bruine tot zwarte mensen heeft iets heel speciaals. Wij gaan in de wintermaanden zeker terug!

Dat was Gambia. Over Praag zal ik na thuiskomst nog wel iets schrijven. Tot ziens en of horens. Liefs van Paul en Emilie