Lieve allemaal, Het is nu zondagavond half 8 lokale tijd, half 10 's avonds in Nederland. Daar we vanmiddag laat geluncht hebben gaan we niet meer eten en hebben we alle tijd om lekker wat te pennen en ondertussen een Bacardi Cola cq gin tonic te drinken. Over ons eerste deel van onze reisweken, Limburg en de Floriade kan ik vrij kort zijn. Helaas moesten wij maandagochtend nog naar een crematie van een neef van mij, dus de start was niet zo leuk. Daarna doorgereden naar Beesel waar we een leuk hotelletje hadden gereserveerd. Voor het eten nog even een wandelingetje gemaakt richting de Maas en daar uitgekomen bij een terras waar we nog even wat konden drinken. Het eten was de eerste avond inbegrepen. Prima verzorgd. De volgende ochtend dus op naar de Floriade in Venlo. Heel warm, lekker zonnig. Grote parkeerplaats, met shuttlebus naar de ingang en daar we tickets via internet hadden geboekt konden we zo doorlopen. Algemene indruk: groot opgezet park, hier en daar prachtige kleurrijke planten tuinen, een smaakpaviljoen waar we slasoep proefden, verschillen tussen de verschillende paprika soorten proefden en alle verschillende soorten tomaten/tomaatjes. In het paviljoen van de Rabo stonden we op een soort moviescherm waar beelden van voornamelijk Nederland en ook wel daarbuiten getoond werden. De buitenlandse bijdrage bestond voornamelijk uit paviljoens die als complete winkels met souvenirs uit die landen waren ingericht. heeft dus weinig te maken met de Floriade volgens ons. Het laatste gebouw dat we bezochten was Villa Flora..... Prachtig, een bonte verzameling van orchideeën, allerlei opgemaakte bloemstukken. Helaas brak toen boven ons een enorme wolkbreuk los met onweer en liters water. Wij konden dus niet anders dan daar blijven en wachten totdat het droog zou worden. Dat duurde ca een uur. Het was een stuk frisser geworden en later hoorden we dat er precies boven dat gebied zo'n enorme bui naar beneden was komen vallen. De volgende dag met de auto in een dorpje verder op een wandelkaart gekocht en een lange wandeling deels langs de Maas gemaakt. Was nog steeds warm, maar de wind en de mooie route maakte veel goed. En toen dus (helaas) weer naar huis. Helaas omdat de airco in de auto kapot was. En dan zie je maar weer wat voor verwende lieden we zijn!! Slecht gehumeurd kwamen we thuis. Donderdag en vrijdagochtend hadden we tijd om alles in orde te brengen voor Gambia. Paul nog naar de bloedbank, auto naar de garage voor de airco, geld halen, huis aan kant maken en de laatste wasjes draaien. En om 12 uur zaten we vrijdag in de trein op weg naar Schiphol. Zonder problemen deze keer, waren al ingecheckt, dus alleen koffers afgeven en nog tijd voor een kopje koffie. We hadden heerlijk stoelen in de premiumklas met veel beenruimte, drankjes en maaltijden. 6,5 uur naar Sal op de Kaapverdische Eilanden en 1 uur en een kwartier naar Gambia. In Sal nog een uur gestaan, zonder dat we het vliegtuig uit mochten. Vanwege het mooi heldere weer hebben we onderweg veel gezien: We vlogen over ons huis in Nieuwerkerk, zagen Rotterdam incl Feijenoord stadion en flat van Riet, zuidkust van Bretagne, Spanje, Lissabon, Gran Canaria en de vulkaan de Teide op Tenerife. Op vliegveld van Gambia was het vochtig warm, met de bus naar het hotel en de sleutel van onze kamer gekregen. Goede airco, prima kamer. De volgende dag helaas regen, regen en nog eens regen. Dus alles modderig. Om half 11 werden we met de bus opgehaald voor een info bijeenkomst. Goede info gekregen. Excursies maken we niet via die organisaties daar die prijzen sky-high zijn. Inmiddels kregen wij van andere gasten allerlei nuttige info over wat je wel en niet moet doen hier in Gambia. In het hotel geen mogelijkheid te eten, dus maar naar buiten onder de plu. Wordt je door allerlei mensen aangesproken om een toertje met ze te maken of een taxi te nemen etc. Niet op ingegaan en naar de overkant gelopen en daar een hapje gegeten. Inmiddels waren de straten veranderd in grote modderpoelen. Nou ja straten, zeg maar verharde roodkleurige brede zandwegen en verre van egaal. Dus een buitje betekent direct een plas, en zo'n natte ochtend dus modderpoelen. Na de lunch zijn we wat verder het straatje voor het hotel ingelopen... de Senegambia-strip. Hier aan beide zijden veel restaurantjes, wat banken waar je cash geld kunt wisselen en een pinautomaat waar je alleen maar geld met Visa kunt pinnen. Aan het einde bij de hoofdweg een Craft-market met allemaal stalletjes met eigenlijk allemaal dezelfde spulletjes. Hoen beelden van heel klein tot super groot, van echt ebbenhout tot geverfd lawaaibomenhout. Sierraden, kettingen, sjaals etc. Op dit marktje wandelden we wat rond, kwamen bij een heel aardig manneke die ons een beetje aan de praat hield en mij uiteindelijk uitnodigde om een spelletjes "balletje balletje" te spelen met een houten bak met holletjes en 40 noten. De bedoeling natuurlijk wie aan het eind van het spel de meeste noten gewonnen heeft. Ik was zo'n goede leerling dat ik gewonnen heb of dat hij een trucje had dat hij mij heeft laten winnen. Leuk spel dat we misschien nog wel gaan kopen.Verder struinend over de markt kwamen we bij een hoogzwangere vrouw die me een ketting probeerde aan te smeren. Het is haar gelukt en eigenlijk omdat je gewoon medelij hebt omdat ze zo arm is. Ze zegt dat ze haar baby Emilie gaat noemen en we hebben haar ons email-adres gegeven. Ben benieuwd! Weer verder lopend zagen we een echtpaar staan dat tegelijk met ons was aangekomen. Zij stonden te praten met een Gambiaan en nog een NL echtpaar dat hier al een jaar woont. Onwaarschijnlijk verhaal (bevestigd door de Gambiaan) dat hij aankwam in Gambia in een rolstoel, weer is gaan lopen, vele kilo's is afgevallen en zo goed reageert op dit klimaat dat zij besloten hier te gaan wonen. Rijden nu met een terrein wagen en hebben een huis gehuurd. Konden ons veel info geven over het land en de bewoners. Ondertussen bemoeide de Gambiaan zich er ook mee en zo hebben we daar denk ik wel meer dan een uur staan te kletsen. En wat gebeurde er: de vrouw van wie we de ketting hadden gekocht (aan de andere kant van de markt) kwam ook aanlopen en blijkt de vrouw te zijn van Lamin, de Gambiaan. We krijgen van haar weer een paar dikke zoenen (denk dat we behoorlijk zijn afgezet met de koop van de ketting) en toen werden wij en het andere nederlandse echtpaar (Peter en Clazien) uitgenodigd om de volgende dag met Lamin mee te gaan naar de Moskee. Hij moest bidden ivm einde ramadan en start suikerfeest. Maar dan moesten we natuurlijk ook feestelijk gekleed zijn. Dus weer naar de kraam van Lamin's vrouw, jurken passen met sjaals voor om het hoofd (en dat alles bij een vochtigheid van zo'n 90% en bloedheet) en voor beide mannen een gekleurd hemd. En dat alles gewoon te leen. Afspraak gemaakt dat we de volgende ochtend om 9 uur in de shop van Lamin zouden zijn. Mee dus naar de Moskee, en dan om 3 uur 's middags mee naar zijn huis waar zijn vrouw dan een maaltijd heeft klaar staan. Met Lamin gaan we misschien ook nog een dagje opstap. We zijn benieuwd. 's Avonds lekker gegeten bij de pizzeria Paradiso en vroeg naar bed. Wordt vervolgd.