Het is vandaag maandag, 31 oktober 2011. We zijn gisterochtend vroeg om kwart of 4 geland op Schiphol na een vlucht van een kleine 12 uur. We vertrokken om 11 uur 's avonds en hebben dus constant in het donker gevlogen. Na een drankje wat gegeten en daarna vrij snel gaan slapen. Nou ja slapen, Paul wel redelijk maar bij mij duurde het vreselijk lang voordat ik eindelijk de rust vond en ook een beetje heb geslapen. Om half 3 gingen de lichten weer aan, ontbijt met roerei en broodjes, fruit en yoghurt. Kortom een goede vlucht.
Maar nu eerst het vervolg van de reis. Ik was gebleven bij de laatste avond in Yang Shuo. De volgende dag redelijk vroeg op en na ons dagelijks ontbijt bij Cafe Kelly , waar we deze keer als eerste zaten, terug naar het hotel en de bus in voor een ruim 6 uur durende tocht naar Guangzhou. Onderweg 2 plaspauzes gehouden in pas geopende benzinestations met soort van snackbar/winkeltje. Pas geopend dus de toiletten zagen er hier redelijk uit, althans niet vergelijkbaar met de reuze vieze toiletten die we de laatste 3 weken hebben aangetroffen. Had ik al verteld hoe vies? Nou dan doe ik dat nu ook maar niet, want alleen van de gedachte daaraan al lopen de rillingen over de rug. Ok rond een uur of 4 uur waren we aan in Guangzhou, een miljoenen stad die in niets te vergelijken is met de steden die we tot nu toe bezocht hebben. We sliepen in een kamer met de hardste bedden van de hele reis en hebben de reserve dekbedden op de matrassen gelegd en zijn daarop gaan liggen. Scheelde in ieder geval iets. We moesten ons eigen ontbijt voor de volgende dag kopen en hadden wat aanwijzingen van Hong gekregen waar we naar toe konden. Dus wij naar buiten, het was een stuk warmer met redelijk hoge vochtigheidsgraad. Opvallend was dat in deze stad maar weinig (Chinese) toeristen rondliepen en dat we ontzettend aangegaapt werden. Maar ondanks weinig toeristen was het hartstikke druk in de stad. We vonden uiteindelijk een soort van warme bakker waar we broodjes hebben gekocht, zijn op zoek naar de supermarkt nog in een soort van hutong terecht gekomen, allemaal smalle steegjes vol met petieterige winkeltjes en/of marktkraampjes. Heel kleurrijk allemaal. We passeerden ook 2 schooltjes, waar de kinderen duidelijk zaten te wachten tot ze opgehaald zouden worden door paps of mams. De bedoelde supermarkt hebben we niet gevonden maar het bakkertje dus wel. 's Avonds zijn we als slot van de reis met Hong nog uit eten geweest in een 5 sterren hotel waar ze een buffet serveerden met oosterse en westerse gerechten. Daar zouden we ook meteen afscheid nemen van Hong omdat hij niet mee zal gaan naar Hong Kong en terugreist naar Beijing naar vrouw en kind. We hebben al geld voor hem ingezameld en Paul en ik zijn nog op zoek gegaan naar een kaart waarop iedereen iets kon schrijven. Maar dat was niet te vinden zodat we uit eindelijk een klein schriftje hebben gekocht met lijntjes ( wij dachten dus een taalschriftje, maar dat bleek achteraf het rekenschriftje te zijn, daar de taalkarakters op ruitjespapier geschreven moet worden). Iedereen heeft daar een stukje ingeschreven en dat zouden we met het geld aan Hong geven. Bix ( ja zo heet hij echt) zou een toespraakje houden. Het buffet was verrukkelijk, verse vis, sushi, wokgerechten, vlees, aardappelen groente en Chinese schotels, kaas, toetjes, ijs en fruit. Iedereen heeft zitten smikkelen. Bix heeft Hong bedankt maar Hong wilde de enveloppe en de kaart pas in ontvangst nemen in zijn hotelkamer waar hij nog een presentatie zou geven van de CD rom die we allemaal mee naar huis krijgen als herinnering aan deze onvergetelijke reis. Nou die foto's zijn prachtig die hij gemaakt heeft. Hong heeft ook nog een woordje gesproken, natuurlijk deels clichés maar ook een aantal opmerkelijke kenmerken van onze groep: we zijn de 1e groep waar niemand ziek is geweest tijdens de reis, de meest kooplustige groep (horen wij niet bij hoor!), De groep met de meeste spiegelreflex camera's en verwant daaraan hem ook het meeste advies hebben gevraagd over fotograferen. Ik weet niet of ik al verteld had dat hij met 2 joekels van camera's rondliep inclusief statief en iedere dag weer veel foto's maakte van omgeving en ons. Hij vond het schriftje van ons erg leuk en zei dat hij ons de cd roms de volgende ochtend vroeg zou geven en ons zou uitzwaaien samen met Jet, die ook nog een weekje in China blijft. Zo gezegd zo gedaan, om kwart voor 7 verzamelen, gekust en gezwaaid en op naar de boot die ons in zo'n 2 uur naar Hong Kong vaart. Onze gisteren gekochte broodjes lekker aan boord opgegeten en al spoedig kwam in Hong Kong in zicht. Wat een wolkenkrabbers. Iemand vertelde ons later dat er in Hong Kong en omgeving meer dan 8000 wolkenkrabbers staan. Aangelegd in de haven en met de bus naar hotel Panda in een buitenwijk van Hong Kong. Het centrum is makkelijk per metro te bereiken. Helaas waren de kamers nog niet klaar, dus we hebben de kamers achter gelaten bij de receptie en zijn saampjes de stad ingegaan om een uur of 1. Met de metro naar een zuidelijkste puntje van Kowloon, daar eerste een stukje over de boulevard en walk of artists gelopen en uitgekomen bij de Starbucks. En daar hadden we echt zin in een kopje echte koffie (hoewel de koffie in China eigenlijk ook heel erg lekker was). Het was drukkend warm in Hong Kong (en we waren achteraf blij dat we het niet zo warm hebben gehad gedurende de reis daar we anders veel minder dingen hadden kunnen doen in zo'n hitte). Daarna terug naar de aanlegsteigers van de Starferry, een heel oude veerdienst verbinding naar Hong King Island. Paul en ik waren in 1982 al in Hong Kong en nu varen nog steeds diezelfde boten op en neer. Aan de overkant over allerlei voetgangersbruggen gelopen ( een uitkomst in zo'n drukke stad) en toen zagen in een van de wolkenkrabbers een Apple Store. Je voelt hem al aankomen natuurlijk we moesten daar naar binnen. Wat een bedrijf, 2 etages vol met demo ipads, iphones, laptops etc. Heel veel verkopers in felblauwe shirts en nog veel meer geïnteresseerden. Wij hebben ons laten voorlichten over de Ipad2, prijzen zagen er goed uit. Hebben Wigger gesmst en hij heeft in Nederland wat speurwerk gedaan, is tussen de middag nog even naar de Mediamarkt geweest en gaf door dat de prijzen in Hong Kong echt stukken lager zijn dan thuis. Wigger wilde ook nog even weten wat de prijzen van Samsung tablet waren, dus wij verder op zoek naar een winkel waar die verkocht worden. Ondertussen veel leuke straatjes ontdekt , een route gevolgd met allemaal roltrappen en/of - banden, die het hoogte verschil op het eiland overbruggen. Daarbij ook in straatjes gekomen met allerlei eethuisjes voor later die middag. Eindelijk een winkel gevonden waar Samsung verkocht werd, maar al gauw bleek dat die helemaal niet zo interessant zijn als de Apple. Dus laatste contact met Wigger, hij zou na zijn werk nog even speurwerk verrichten en wij horen morgen vroeg weer van hem. Wij hebben daarna heerlijk Italiaans gegeten, met een heerlijk glaasje wijn voor heel wat meer eld dan we de afgelopen weken gewend waren. Om 8 uur 's avonds wilden we weer op het vaste land zijn omdat daarvandaan de lasershow goed te zien zou zijn. Viel ons een beetje tegen, Weer naar de Starbucks gelopen, kopje koffie gedronken en lopend en per metro weer terug naar het hotel en aar hopen dat onze kamer nog niet weggegeven was. Gelukkig niet, dus wij met onze bagage naar de 26e verdieping. Prima kamer en wat nog veel belangrijker was een heerlijk verend matras, dus....... De laatste nacht heerlijk geslapen. Volgende ochtend om half 8 wekken en op mn mobiel gekeken naar de reactie van Wigger....... Hij was nog steeds wakker, was in Nederland inmiddels half 2 's nachts en even met hem gemaild. Ja hij wil ok een Ipad2, wij ook en we konden die 2 zonder smokkelen het land invoeren. Gauw de koffers gepakt, spulletjes voor de vlucht in aparte tas zodat we ons nog even konden verkleden (gezamenlijk diner nog om 6 uur en vertrek uit hotel 's avonds om half 8). En weer op pad naar Hong Kong Island. Eerst naar Victoria Peak, daar waren we nog nooit geweest, met een trammetje. Lange rij wachtende (leek wel op de rijen van Efteling en Disney), naar boven en vanaf het plateau een mooi uitzicht op de stad, Het was een beetje heiig, wel zonnetje en genoeg zicht om toch nog mooie foto's te maken. Daarboven ook geluncht bij Deli France (Azie zaten we toch?) en daarna weer naar beneden richting Apple store. Natuurlijk zijn we daar geslaagd, ze hebben zelfs de 2 apparaten geïnstalleerd en daarna via de stad richting hotel gegaan waar we rond half 6 weer aankwamen. Even gauw opgefrist, met z'n allen gegeten en ervaringen over Hong Kong uitgewisseld en naar het vliegveld. En nu is het cirkeltje dus weer rond want daar begon ik daarstraks mijn verhaal.
Op Schiphol werden we door Riet, Pauls zusje, opgehaald. Wigger was gezellig thuis en wij konden lekker verhalen uitwisselen. Hij over zijn reis naar Madagaskar (was net een week thuis) en wij over China. Hij is druk bezig geweest allerlei apps op de Ipads te zetten.
Als we nu terugdenken aan deze reis dan kunnen we niets anders zeggen dat we een super reis hebben gemaakt die mede zo geworden is door de reisbegeleider Hong. Die man is goud waard, heeft ons zoveel verteld en geleerd. Klasse!
Wat ons tegenviel was de hoeveelheid Chinese toeristen die we overal tegenkwamen. Natuurlijk er zijn veel Chinezen maar die zijn massaal aan het reizen geslagen en ontzien niets en niemand. Alles willen ze fotograferen, liefst nog met de hele familie op de foto erbij. En als het er dan eentje was, nee tientallen tegelijkertijd. Dus zo nu en dan moesten wij met wat duw en trekwerk onze kans ook creëren om foto's te kunnen maken. En hoe gaat dat in de toekomst? Krijgen de buitenlandse toeristen überhaupt nog kans iets van al het moois te zien en vast te leggen? Een vreselijke kater krijg je van de afschuwelijke toiletten in het hele land. Toiletpapier etc moet gedeponeerd worden in een mandje, het zijn dus allemaal sta wc's de een nog smeriger dan de ander. Nergens toiletpapier, dus dat moet je zelf mee nemen uit het hotel. Iedere ochtend maakte ik keurig een stapeltje wc papier wat ik dan in mijn zakken stopte, overal op voorbereid. Gelukkig dat de darmen het goed hebben gehouden anders was het leed niet te overzien geweest.
Verder is het land in een supersnelle ontwikkeling. Aan de infrastructuur, wegens, viaducten, tunnels etc wordt keihard gewerkt. 3- en 4-baans wegen zijn absoluut geen uitzondering, Overal groen en planten langs de wegen, veel (nette en rechte) trottoirs, overal vegende vrouwtjes en mannetjes. Torenflats schieten als paddenstoelen de grond uit, niet eentje maar meestal een serie van zo'n 10 gebouwen. Even verder op staat dan nog zo'n serie en die zijn dan nog allemaal onbewoond. Je vraagt je af waar de bewoners van al die flats vandaag gaan komen. Platteland?
OK genoeg verteld. Ik hoop dat jullie een beetje een indruk hebben gekregen van dit fantastische land, of je weer allerlei dingen herinnert . Morgen gaan Paul en ik weer aan het werk. Maar in gedachten zullen we nog regelmatig in China terug zijn.
En ja wat het werk betreft: Paul gaat eind dit jaar echt met pensioen en ik met prepensioen. Een nieuwe fase van ons leventje gaat dan in. Maar de lust om te reizen zal er zeker niet minder om zijn, integendeel. Dus ik zou zo zeggen tot onze volgende reis!
Liefs Paul en Emilie