Dali en vervolg

Tjeetje wat gaat de tijd toch snel als je het naar de zin hebt....

Vandaag is het alweer dinsdag, en ik moet het verhaal van vandaag beginnen met vrijdag 21 oktober. Wij gaan vandaag een platteland excursie maken met 4 minibusjes. Het is droog bij vertrek maar daar is dan ook alles gezegd. Eerste stop is bij de 3 pagodes die we van buiten hebben gezien. Op het voorplein een enorme gouden kip. Inmiddels is het begonnen te miezeren. Vervolgens gingen we langs het meer naar een klein gehucht waar de wekelijkse vrijdagmarkt wordt gehouden met veel etnische minderheden. Deze wordt bezocht door de gehele omgeving en is super druk. De weg was bijna onbegaanbaar door alle geparkeerde tractors, auto´s karren etc.. Als eerste kwamen we bij de afdeling knoiflook, grote balen vol met knoflook bollen. Kan me niet voorstellen dat die verkopers daar de hele dag tussen willen staan. En die zakken worden in grote getale afgenomen, kilo´s zwaar. Daarna de groente en fruitafdeling. Ook hier weer een gekrioel van mensen, prachtig opgestapelde groente en fruit. En door alle klederdrachten ook heel kleurrijk. We makkten daar dus ook heel veel foto´s. Overigens wordt de meeste handel gedreven door de vrouwen en dragen zij de gekochte waar weer met zich mee. Deels dmv een band om hun voorhoofd. Daarna de dieren, veel kippen, hanen en ook heel jonge kuikens, oh zo schattig. Halverwege de markt staan opeens 2 kappers hun klanten te knippen, stoelen midden op de markt met spiegel voor de klant en dotten haar op de grond. Er zou ook een tandarts moeten zijn maar die hebben we niet gevonden. Daarna non food , stukken rustiger en zo langzamerhand weer teruggelopen naar de busjes. Daarbij kwamen we bij een stelletje vrouwen die erg lacherig deden en die het uiteindelijk wel heel leuk vonden om op de foto te staqan en zeker om de foto van zich zelf te zien. De een na de ander wilde opeens wel op de foto. Gelukkig was het droog op de markt. Daarna door naar een klein gehucht, waar we bij een soort van tempeltje ons brood hebben opgegeten. Een oud wijfie beheerde de tempel en nam ons mee naar boven het tempeltje in, vreselijk kitsch, maar wel met mooi uizicht op de bergen en het meer. Op de binnenplaats konden we zitten en eten en zaten naar later bleek joekels van spinnen, die door velen van ons opeens zonodig gefotografeerd moesten worden. Daarna weer op de terugweg naar Dali en nog een stop in een plaatsje vol met bruggetjes, theehuisjes en echte Chinese plaatsjes. Dus ook daar weer veel foto´s gemaakt. Onze laatste stop was bij een landbouwgebied waar Hong ons alle gewassen aanwees, zoals rijst, Tabak (de bloemen van de tabaksplant die we in Nederland kennen) etc. Terug in het hotel hebben we afgesproken met 2 stellen om te gaan eten, was weer lekker en gezellig en daarna terug naar hotel waar we nog even hebben geskyped met mijn zusje Marguerite. Makkelijk hoor, zo'n gratis wifi in je hotel!

Zaterdag met de bus doorgereden naar Kunming de provincie hoofdstad van Yunnan. Het is vandaag 22 oktober, dus 22-10 hetgeen in het chinees betekent 2 x liefde (staat voor 2) en 1 en 0 betekenen wil jou . De ideale datum dus om te trouwen en dat zagen we dan ook in ons hotel in Kunming waar 2 recepties (of wat daar dan voor door moet gaan.... Beide bruidsparen staan in de ingang van het hotel met wat mensen omzich heen waarvan eentje een mand met snoepjes heeft, een ander een doos met sigaretten en nog wat knullen. En dan op de 3^e etage verzamelt iedereen zich voor iets wat we niet weten. De reis naar KUnming ging dwars door de bergen. Mooie tocht, duurde ca 6 uur. Slechts een stop onderweg, chauffeur had nog een andere klus te doen!!!! Kunming is een giga stad. Hotel midden in het centrum, kamer op 16^e etage. Een drukte van jewelste op straat, deze keer niet van toeristen maar van lokale bevolking (zaterdag) . Een rij schuivelende mensen langs winkels en kraampjes of kleedjes met allerlei koopwaar. En daar tussendoor proberen brommers zich nog een weg te banen. Na geld pinnen gelopen naar een parkje, waar gedanst, geschaakt en gevliegerd werd. Daarna snel een supermarkt in om wat etenswaar voor de volgende dag te halen, ontbijt en lunch. 's Avonds eten we weer met de groep in een vrij westerse tent en waar naar zeggen de lekkerste biefstuk van China wordt geserveerd. Paul heeft dat gegeten en vond het lekker, ik at Kip Cordon Blue. Ook lekker. Tot slot met 2 meiden nog een ijsje bij KFC gegeten. In de kamer hadden we weer internet dus weer ff geskyped met Nederland en daarna naar bed.

Zondag 23 oktober, bezoek aan het Stenen Woud. Gelukkig sliepen we aan de achterkant, dus ondanks de drukte buiten redelijk goed geslapen. Geen ontbijt in het restaurant, maar op de kamer wat zelf gekochte etenswaar gegeten en wat thee gezet , Op bijna iedere kamer staat wel een waterketel zodat we water kunnen koken voor thee (is er ook altijd bij) of zakje espresso koffie die ik mee op reis heb genomen. Vandaag het stenen woud, we kunnen ons er nog niet zo veel bij voorstellen maar het blijkt prachtig te zijn. Vertraging omdat de bus bij het verkeerde hotel stond en ook nog eens een bloembak omver reed en dus een bekeuring kreeg. Op de plek waar we wachten kreeg het personeel van China mobiel, een groot media bedrijf, de ochtend pep talk van de chef. Allen keurig in 2 rijen opgesteld en gezamenlijk taken aanhoren en antwoorden. Of het motiveert? Daarna in ca 1,5 uur naar het stenen woud gereden. Allemaal kale rosten steken boven de grond uit,¨prachtige vormen, veel zien er beesten in zoals olifanten,muisjes etc. Er zijn delen waar de rotsen wat verder uit elkaar staan maar ook dicht bij elkaar gegroepeerd een waar dan paden, trapjes , bruggetjes door heen lopen. In het begin was het nog redelijk rustig maar ( we zijn er 3 uur geweest) maar het werd steeds drukker met de Chinese toeristen die net als de japanners elkaar maar op de foto willen zetten. En wat een stemgeluid, de een nog harder dan de ander en daaroverheen wil dan nog een derde persoon iets zeggen! Maar imposant was het zeker. Weer viel mee, hier en daar een zonnetje op de rotsen en wat stukjes blauwe lucht. Lunch op een wel hele speciale manier, grote kom hete bouillon daarnaast een schaal met allerlei soorten vlees, apart bakje met stukjes kip, heel veel groene groente en nog een schaaltje (rijst) mie. Dat alles werd in de bouillon gedaan, bordje erop en 54 minuten laten trekken. En dan is je eten klaar, een lekkere bak noedelsoep. Bleek achteraf dat we in een ander restaurant aten dan gewoonlijk, zodat Hong bij het afrekenen bijna het dubbele moest betalen van wat hij anders betaalt. Dus hij dealen en daarna heeft hij ons weggestuurd en de eigenaren een bepaald bedrag gegeven en weggelopen. Hij voelde zich anders echt afgezet en vond het voor ons (de lunch moet iedereen zelf dokken maar wordt vaak voorgeschoten door Hong). Daarna terug naar Kunming naar het station, voor jawel de 3^e nachttrein. Deze keer een zeer lange reis van 's avonds 7 uur tot de volgende middag 1 uur. We waren weer ruim op tijd en zaten weer in de VIP lounge, daar mocht gratie geinternet worden maar daar hadden wij geen zin in. Paul Hong en ik lagen in een couchette met 3 chinese jongens, verder in de hele wagon naast onze groep van 20 man, heel veel keihard pratende chinezen, mannen en vrouwen. Daarbij muziek die redelijk hard stond afgesteld. Toen wij een melodie hoorden die we kenden gingen we dat luidkeels meezingen en toen waren de chinezen wel stil gelukkig. De nacht was redelijk, redelijk geslapen en vanaf half 7 iedereen weer wakker. De chinezen kakelden er weer vrolijk op los en wij waren behoorlijk stil, lezend puzzelend reden we verder tot we om 1 uur aankwamen in Guilin . het was zwaar bewolkt en een beetje regenachtig. De groep was verdeeld in 2-en daar een paar direct door wilden naar Yang Shuo met de bus met koffers (rit van ca 1,5 uur) en de rest met 2 minibusjes dwars door de bergen naar Yang Shuo ( een rit van ca 3 uur). Wij kozen natuurlijk voor de laatste optie en hebben daar geen moment spijt van gehad.

Rest wordt vervolgd want we proberen dit verhaal vanmiddag nog even te versturen vanuit een restaurant met wifi.

Dus tot de volgende keer maar weer

Groetjes Paul en Emiilie