Selecteer een foto

Weer veilig thuis..........

Lieve allemaal, Achter een heerlijk kopje Senseo koffie zal ik mijn verhaal over de reis even afmaken. Nou even, ik heb toch geloof ik een heleboel te vertellen. Ik was gekomen tot en met zaterdag. Ik probeerde zaterdagavond nog even de vorige tekst op het internet te zetten in het hotel, maar helaas internet werkte niet, dus... zondagochtend vroeg voor het ontbijt dan maar doen. Nee ook niet mogelijk, de PC was bezet. Gelukkig werkte de receptionist mee, die heeft me geroepen zodra de PC vrij was. Maar ja dan blijkt dat het modem de ingang voor een USB stick mist, dus al het werk voor niets geweest? Nee onze laptop weer uit de bagage gehaald en met behulp van de eigenaar uiteindelijk onze laptop kunnen aansluiten en zo gelukkig alsnog de tekst op de site kunnen zetten. Zondag weer lekker ontbeten, heerlijke verse vruchtensap, geroosterde boterhammetjes met roerei of omelet en jam, thee en schijf ananas. Om 9 uur vertrokkenrichtingzuid naar Allepy. Mooie route via dorpjes en veel groen. De gids wilde ons nog een cocosfabriek laten zien, maar alles was gesloten vanwege de zondag. Van de palmboom gebruiken ze namelijk alle delen voor het dagelijkse leven. Na een vrij korte reis, ca 1,5 uur staan we in Allepy, het zogenaamdeVenetiëvan Zuid India. En dat klopt ook wel, heel veel kanalen, sloten etc. Daar was ondanks de zondag wel veel open en hebben we zo`n 1/2 uur door het stadje kunnen banjeren. Natuurlijkweereindeloos veel foto`s gemaakt. Toen met de bus naar het vertrekpunt van de zgn Houseboats. Dit zijn vrij grote boten met slaap accommodatie voor 2 tot 6 personen. Verder een overdekt dek met eettafel en gemakkelijke stoelen banken. Er lagen 2 boten voor ons klaar, op ene de groep Top (8 personen) en Joop en Raick ( de ouwetjes) op de andere wij 2tjes, de acteurs Bea en Jan, de belgen Martien en Diane en Iska en Han.
Heel gezellig met elkaar. Eerst een stuk gevaren over of door de zgn backwaters, om een uur of 1 lunch, klaar gemaakt door de bemanning met vis, stukjes kip, groeten curry, rijst en soort van kroepoek. Heel smakelijk. Bier en frisdrank erbij. Tijdens het eten lag de boot afgemeerd langs de oever. Goed ook want er kwam even een aardig depressietje langs met veel wind en dus golven. Klein beetje geregend en verder droog kunnen doorvaren. Rond een uur of 4 kregen we nog een kop thee met heerlijke stukken gebakken banaan (warm), jammie!!! Fijn toch dat we alles weer konden eten!!!. Vrijkort daarop legden we aan bij onsovernachtingsplaatsvoor de komende 2 nachten. Een homestay.. Tja en wat is dat dan weer? Eigenlijk zoals het woord al doet vermoeden, je slaapt bij een familie thuis. In dat huis zijn meerdere slaapkamers voor gasten. Hier stonden 3 huizen naast elkaar en wij werden verdeeld over die 3 huizen. Ik denk dat Paul en ik met nog 2 stellen de pech hadden in het meest eenvoudige huis te zijn ondergebracht. In eerste instantie moesten wij een badkamer (nou ja badkamer?) delen met Iska en Han maar gelukkig kregen we nadat ik daarover klaagde toch een eigen wc met wastafeltje en douche kop die de hele ruimteonderwater zette. De wc zat wel aan de andere kant van een kamer, maar we hadden tenminste iets eigens. De slaapkamer bestond uit 2 losse bedden met onder het super dunne matras een houten plank, kussen en lakentje. Verder een kast die niet open kon en een laag kiste waar we een paar dingetjes op konden zetten. Dus ..... alles in de koffer gelaten, stoel uit de keuken gehaald om in ieder geval de kleding die we aan hadden op te kunnen leggen. Behelpen. Kleine veranda voor het huis, hier met ons 6jes wat zitten babbelen en lezen, kopje thee gedronken en om half 8 moesten we aan tafel. Maaltijdverzorgddoor moeder de vrouw, huiseigenaar heette Mathew. Die vond het erg leuk dat ik Emily heette, want zo heette zijn zus ook! Werd aan iedereen verteld. Inmiddels was het ook gaan gieten en dat is de hele nacht zo doorgegaan. We kregen stukjes waterbuffel, groente curry en chapatties. Toe stukjes ananas. De eigenaar gaat een beetje achteraf zitten en schept steeds op. Een van de andere eigenaren komt nog langs en houdt een heel verhaal over Syrische Christians, en het gebied van de backwaters. Achter de dijkjes liggen heel lage gebieden, wel 5 meter onderzeeniveauwaar rijst verbouwd wordt. Maar ja altijd baas boven baas, want wij, Paul en ik wonen ruim 6 meter onder zeeniveau!! Die dijkjes en dat inpolderen is trouwens na de onafhankelijkheid een geschenk geweest van deNederlandseregering. Nog even op de veranda gezeten en toen weggejaagd door de muggen en naar bed, morgen vroeg weer op! Afspraakwas gemaakt dat we de volgende dag vroeg met kano`s gaan varen, dus eerst varen en daarna ontbijt. Dit omdat de Belgen, Bea en Jan en Ludo de gids die ochtend om 10 uur moeten vertrekken naar Cocchin om de nachttrein te halen naar Goa. Wij en deoverigedeelnemers vertrekken pas de dag daarna. Er zijn 3 boten , een met 10 man, een met 3 man en een met 2 man, wij dus met 3 man. De deugd, ikke dus midden in. Paul achter me en Ludo de NL reisleider dusvoor me en die vond het zo nu en dan zo heet in het heerlijke zonnetje dat hij z`n plu opzette waarmee hij me het uitzicht ontnam....... Heerlijk 2 uur gevaren door smalle kanaaltjes en daar waar het breder was voeren de 3 boten naast elkaar en zongen de peddelaars liederen. Klonk echt heel mooi. We hebben prima zicht op het dagelijkse leven langs de rivier met vrouwtjes die de was doen, mannen die al aan het vissen zijn, kinderen die over de dijkjes richting school lopen etc. Zien ook veel palmen, fruitbomen enrijstvelden. Om kwart over 9 weer terug, afscheid genomen van Bea en Jan, Martien en Diane en Ludo. Zelf ontbeten en daarna met Elly en Louke Top een wandeling van ca 1,5 uur rondom derijstveldengaan maken. Warm maar wel erg mooi. Daarna nog even gelezen en toen stond de lunch al weer klaar. Deze keer vis metaardappel/groente curry, soort van koolsalade en rijst. Toe een heerlijkbananen toetjebestaande uit dikke yoghurt, banaan, kaneel en suiker. Heerlijk! `s Middags gaan we weer het water op, nu met 2 kleine motor bootjes en varen we weer door veel smalle kanaaltjes. We zitten op deachterplechten boven of het dak, bukken als er een bruggetje over het kanaal gaat en hebben het met elkaar erggezellig. Om 4 uur weer thuis, thee gedronken, wat gelezen, borrelgedronkenbij de familie Top in het huisje naast ons. Om 8 uur weer diner met stukjes kip in saus, tomaten/komkommer salade, chapaties en verse ananas toe. Daarna zijn Paul en ik bij de beide andere huisjes langs gegaan om afscheid te nemen, wij zouden de volgende ochtend om 6 uurvertrekkenen de rest pas `smiddags om 16.00 uur (aansluitendnachttrein naar Goa en nog een week langer daar aan het strand verblijven). Dus bye bye iedereen, koffer pakken en vroeg slapen. Om half 6 wekker, gauw waslap over gezicht en rest inpakken, boterhammetje eten en thee drinken en naar deaanlegsteiger. Auto en chauffeur zien we al aan de overkant van het kanaal wachten, koffers in de gammele boot, wij erbij en overvaren maar. Daaaaaaaaag. Snelle rit naar vliegveld van Cocchin, we zijn er al om 08.45 uur, de vlucht gaat pasom11.20 uur. Dus tijd voor (zelfs 2) heerlijke kopjes koffie en een brownie. Ook nog wat nootjes (hebben we nu nog steeds!!) en muffins voor onderweg gekocht. Eindelijk op tijd vertrokken, seats zijn ingesteld op de kleineAziatenen niet op onze lengte, krijgen bij vertrek een flesje water. We vlogen notabene naar Mumbai (voorheen Bombay) en kwamen daar om 13.10 uur aan, wachten tot 15.15 en door gevlogen naar Goa, weer flesje water. Bijna lege machine. We kregen heel snel de bagage, taxi en op naar hotel Ginger in Goa waar we de 1e nacht ook hebben geslapen. Spannend, we hadden geen voucher en volgens de chauffeur zit heel Goa vol ivm internationaal filmfestival. Maar gelukkig de kamer was er wel voor ons, koffer neergezet en gelopen naar dePortugesewijk en daarheerlijkgegeten. Weer vis, 2 verschillende schotels engebakkenrijst en toe gebakken banaan metvanilleijs.Zelfs een glas wijn was daar betaalbaar. Jammie!Terug naar hotel en vroeg gaan slapen want de wekker staat al weer om 02.45 uur. Half 3 staat de taxi alweer klaar, Op vliegveld een grote puinhoop, er vertrekken 2 charter vluchten, Arke Fly en een vlucht met Russen. Dus alles door elkaar. Uiteindelijkzijn we via een omweggetje langs al die Russen gekomen en staan we samen in de rij met het 5 tal dat de dag voor ons vertrok met de nachttrein. Leuk hen weer te zien en verder samen opgetrokken totdat we aan boord moesten. Kleine vertraging, eindelijk de lucht in op weg naar Colombo Sri Lanka. Daar weer de machine uit, ruim een uur gewacht en ook daar weer met vertraging weg. Helaas weer niet geslapen maar wel heel bijzonder: Paul en ik hebben minstens een uur samen in de cockpit gezeten en hebben een hele uitleg over alle knopjes, meters en lampjes gekregen. En het verhaal dat we eigenlijk een beetje voorzichtig moesten zijn met de kerosine, want tijdens de reis werd opeens duidelijk dat weIrakniet over mochten vliegen, was geen toestemming voor. Dus afbuigen een ander vliegplan gemaakt en toen uiteindelijk mochten we toch wel over Irak heen, maardatalles had veel kerosine gekost. Dus zo zuinig mogelijk vliegen, hoger. En zo zouden we het precies moeten kunnen halen, was ook zo.Dathele verhaal hoorden we dus in de cockpit. Daarna waren we natuurlijk helemaal klaar wakker maar het was toen nog maar zo`n 1,5 uur vliegen. Op Schiphol (aankomst om 18.30 uur) was het ff wachten op de koffers en daar werden we opgewacht door (schoon)zus Riet. Lekker met de auto naar huis, daar patat en kroketten gegeten, de koffers ingepakt laten staan en naar bed want donderdag moesten we allebei al weer werken. Een ook die dag zijn we beiden goed doorgekomen en vandaag ( vrijdag) heb ik dan eindelijk de koffers uitgepakt en de zaak gewassen. Straks ( 7 uur) komt Wigger gezellig thuis en kunnen we ook met hem lekker bij praten.Dat was dan weerhetverhaal over onze reis naar Zuid India, was heel anders dan de 1e reis naar India 5 jaar geleden. Niet te vergelijken. Zuid India is veel groener en schoner en echt heel anders dan noord India. Ik had het niet willen missen. Jammer van onze darmperikelen, de zo nu en dan slechte kamers/hotels, het mindere weer, Maar ook dat heeft de pret niet kunnen drukken.
Ik zou zo zeggen tot een volgende keer, waarheen en wanneer ik zou het niet weten. een ding is zeker: het zal wel volgend jaar worden.......... Tot dan! Liefs Paul en EmiliePS ik ga kijken of ik uiterlijk zondag de foto`s in ons album kan plaatsen maar ik geloof dat jullie daar verder geen melding van krijgen. Dus dan moeten jullie zo nu en dan maar eens desiteopenen als jullie nog wat foto`s willen zien.