Al weer bijna een week onderweg
15 nov. 2010
🇮🇳
vanuit India
We hebben toch altijd pech.....
Maandag 15 november, lokale tijd 08.40 (NL tijd 04.10)Zoals ik gisteravond al schreef gaat het niet zo goed met de gezondheid van Paul. We zijn vanmorgen naar de dokter in het ziekenhuis geweest, daar Paul ook vannacht de zaak niet onder controle kreeg, donkere urine en weinig vertrouwen in de komdende uurtjes. Ik wilde eigenlijk vandaag toch mee op de tour, maar toen Paul weg was met de gids ben ik er toch maar achter aan gegaan. Gelukkig vlakbij het hotel. Paul zat al bij de dokter, klein manneke, sprak heel binnensmonds, dus was moeilijk te verstaan maar uiteindelijk begrepen we wel dat met de pillen en het speciale water Paul met 24 uur weer op de been moet zijn. De gids had ondertussen de medicijnen in het ziekenhuis gehaald en ik heb de rekening van de dokter betaald: 230 rps of te wel 4 euro 50! De eerste 2 pillen moesten meteen bij de dokter worden ingenomen, verder nog 2 vandaag en 3 morgen en dan zou hij weer het mannetje moeten zijn en kan hij weer aansterken. Overige details van Pauls getrubbel zal ik jullie maar besparen, niet leuk meer. We zitten hier nu in de slaapkamer, Paul slaapt en in zit achter ons laptopje. We hebben een waterketeltje op de kamer en kunnen dus zelf thee zetten, ook goed voor mij daar mijn darmen toch ook niet helemaal op orde zijn. Gisteravond heb ik wel gegeten, niet te veel. Maar oh oh kon de verleiding van een toetje, mango mousse en wat ananas niet weerstaan, dus…. Vanmorgen toch weer wat dunnig. Jammer! Een dagje rust zal ons dus beiden wel goed doen.Wat hebben we zoal gedaan de afgelopen (bijna week):Dinsdag vertrek: lekker relaxed dachten wij, maar helaas tijd vliegt voorbij, dus uiteindelijk toch nog hollend met ieder een koffer achter zich aan naar het station. Precies op tijd aan. ’s Morgen had ik de Fyra nog even geboekt van Rotterdam naar Schiphol en zodoende stonden we na precies een uur op Schiphol. Ik had ook op de site al gezien dat de vlucht een vertraging zou hebben van een half uur. Incheck ging heel snel, wat rondgeslenterd op Schiphol, koffie gedronken en toen naar de gate. Al gauw werd het duidelijk dat de vertraging iets langer zou duren, de machine was nl uit Curacoa gekomen en kreeg een complete douane controle voor de aankomende passagiers bij de gate. Tot overmaat van ramp kwamen ook 2 passagiers niet opdagen, dus ze waren net van plan de bagage eruit te halen toen ze aankwamen kakken. Uiteindelijk vertrokken om 18.00 uur ipv 16.20 uur. In het vliegtuig bedacht Paul zich opeens dat hij vergeten was de slang uit de vijver te halen. Die had hij er ’s morgens ingedaan om de vijver wat leger te maken na alle regen. Toen heb ik op de valreep in het vliegtuig nog even een berichtje gestuurd naar de buurtjes om de slang er uit te halen en dat is gelukt lazen wij later (dank Hans). Prima vlucht, Primium Comfort class, veel beenruimte, service als soort eerste class, welkomstdrankje voor vertrek, gedekte tafeltjes , menukaart enz . Slapen natuurlijk ho maar! En Paul mocht de landing weer eens meemaken in de cockpit, de mazzelaar. Paspoort controle en koffers verliep heel snel, bus naar hotel en daar hebben we kennis gemaakt met de hele groep. Een hele groep van 8 personen, 2 broers met vrouw, 1 zus met man en 1 vriendin met man. Leuke mensen. Een Belgisch echtpaar, een ouder heel sympathiek echtpaar, een heel bijzonder stel die altijd heel veel lol met elkaar hebben maar ook richting de rest van de groep heel aardig zijn en tot slot dan jut en jul die overal dwars liggen en die we maar proberen te vermijden. Oh ja en dan nog die 2 Timsen en de reisleider (Ludo), gepensioneerd, veel kennis die hij gedoceerd aan ons doorgeeft. Gedurende de hele reis hebben we een vaste lokale gids (Rozario), bus met chauffeur en bijrijder (boy).Duurde een tijd (logisch want we waren om 8 uur ’s morgens al in het hotel) voordat we de sleutels van de kamers kregen, 2 uurtjes geslapen en vervolgens de stad in. Voor de kenners hotel is in Panjim, dus een eind van alle toeristische stranden en plaatsjes, We zijn dus maar wat gaan stappen dachten dat we in de richting van het water , de zee , liepen maar liepen juist landinwaarts (haha en dat in die vochtige hitte!!) Geen kaart bij ons, dom dus. Wel door een mooi stuk van de Portugese wijk gelopen, en verder het binnenland in. Weer teruggekeerd en uiteindelijk toch bij het water, was een brede rivier en dus geen zee, uitgekomen, een leuke markthal, vismarkt met kijvende vrouwen dus volop te zien. ’s Avonds op aanraden van de gids in een beter hotel gegeten, enige gasten met 5 man personeel, en bijtijds naar bed. Tot nu toe zijn we iedere dag om half 7 gewekt, 7 uur ontbijt en 8 uur rijden. Volgende dag was een echte lange busdag. De omgeving is hier heel erg groen, heel veel palmbomen, rijstevelden, soms kleurrijke drukke steden, maar zo vies als Noord India is het hier zeer zeker niet. Delen van de reis hebben we ook de nodige slaap ingehaald, Lekker ruime bus hebben we trouwens, als we willen kunnen we allemaal bij een raampje zitten. De wegen zijn hier en daar super slecht, vol kuilen en hobbels, er wordt te pas en te onpas ingehaald maar uiteindelijk houden alle chauffeurs rekening met elkaar. Uiteindelijk zijn we om 8 uur ’s avonds aan, buiten op het terras/tuin van het hotels gegeten en naar bedje toe. We slapen 2 nachten in dit (gedurende deze reis het minste ) hotel, ontbijt was verschrikkelijk, droge witte plakkerige boterhammen met wat jam of komkommer oid ertussen. Kop thee was het enige lekkere. Achteraf bleek dat toen mijn darmen al begonnen op te spelen en dat het eten me al tegenstond. Ontbijt zou voor de volgende dag beter georganiseerd worden. En dat was ook zo, lekker geroosterd brood, bakjes yoghurt, fruitsalade, maar ja toen mocht ik hiervan niet meer eten gezien mn darmproblemen. Om 8 uur vertrokken naar Hampi, plaats met ongelooflijk veel tempels (ruines) te midden van enorme rotsformaties. ’s Morgens een 3tal bezocht met een gids van daar en ’s middags na een lunch nog enkele tempels en paleizen bezocht op eigen gelegenheid, Was wel boeiend maar met een lege maag toch wel inspannend. Even een tukje gedaan voor het eten, maar helaas was het met mij toen helemaal mis daar ik ook nog eens moest overgeven, Paul voelde zich toen ook al niet helemaal in orde. We zijn dus maar op zoek gegaan naar bananen en kaakjes en daarna naar bed en niet mee gaan eten. De volgende dag weer koffers pakken en om 8 uur vertrek naar Hassan. Onderweg zouden we 2 tempels bezoeken, helaas was dat aan het einde van de reis en kwamen wij daar te laat aan zodat besloten werd dit bezoek uit te stellen tot de volgende dag. Paul heeft veel liggen slapen in de bus. Tot overmaaat van ramp kregen we op het laatste traject in het pikkiedonker ook nog eens een lekke band, dus weer extra oponthoud. Bekaf in het hotel, Paul nog steeds niet lekker, ik ietsje beter. Goed hotel en naar beneden voor diner (geen zin natuurlijk maar je moet toch wat eten). Paul thee en niets en ik een beetje rijst. Geslapen en toen moesten we gisteren natuurlijk weer door. Paul dacht een stuk beter te zijn, maar niets bleek minder waar. Weer de hele tijd liggen pitten in de bus, wel mee naar de tempels (echte doorzetter toch) en toen waren we redelijk bijtijds in het hotel waar we ju nog zitten in Mysore. Gistermiddag is Paul nog mee geweest de plaatselijk heilige berg op met tempel en mooi uitzicht over Mysore (zonsondergang) en het standaard beeld van Mysore,de grote uit een blok graniet gehouwen stier. Om 7 uur wilden we bij het grote paleis zijn omdat daar (1 x op zondag per maand) 98.000 lampjes zouden aan gaan. We waren er ondanks de grote drukte precies op tijd. Al die lampjes die gaan branden, sprookjesachtige. Tevens een soort van Disney gehalte met lampjes voor in het haar etc voor de kids. Wat foto’s gemaakt, Paul op een muurtje achter gelaten en ja toen we weer terugmoesten gebeurde wat iedereen vreest als hij/zij last heeft van zijn darmen dar het er zo maar uit stroomt……….. Pech dus Paul met de TukTuk terug naar het hotel en ik met de groep mee eten in een super hotel en daar het ik dus gezondigd…. Zie begin van dit verhaal. Paul ligt nog steeds heerlijk te slapen/snurken en ik hoop dat het nu dus maar snel voorbij zal zijn. Misschien dat we straks een stukje gaan lopen in de omgeving, het paleis is niet zo ver hier van daan. We zien verder wel.Straks nog even de foto’s op de laptop zetten en kijken of ik er ook nog een paar op de site kan krijgen.Programma wordt de komende dagen aanzienlijk rustiger en daar gaan we dubbelop van genieten (doen we nu ook wel maar kost ons wat meer inspanning)Daaag tot volgende keer, Paul en Emilie Ps hij heeft nu 2 keer 2 pillen geslikt en de hele ochtend geslapen en het gaat al wat beter, hij heeft zelfs al weer een boek gepakt. We sluiten dus af met een wat beter bericht
6 reacties, waarvan 6 nieuw
Maggie- 167 dagen 9 uur geleden
Het blijft je achtervolgen he Eem!..... het T-shirt met...?
Hoop dat Paul snel opknapt en jij moet van de toetjes afblijven! Nog een heeeel fijne week verder en liefs uit Bakel
Marion Beltman- 167 dagen 9 uur geleden
Hallo vakantiekanjers,
Oeps..., dat is echt even schrikken. Wat een pech weer voor jullie, in dit geval zeker voor Paul. Het was in ieder geval erg tof om aan het einde te lezen, dat hij zich al ietsiepietsie beter
voelt. Hopelijk voelt hij zich snel nog beter, kan hij weer wat aansterken en kunnen jullie samen weer gaan genieten van deze welverdiende vakantie. Wees voorzichtig samen en heel veel groetjes,
Marion
Emilie- 167 dagen 6 uur geleden
Ja ja ik begrijp helemaal welk t-shirt je bedoelt:
'Pechvogel' en dat al ruim 30 jaar geleden.... Maar ja uit die pech (gebroken been tijdens 1e dag skieen voor de 'niet weters') kwam toch wel wat moois, nl Paul die verliefd op me werd......... en
ik uiteindelijk op hem!!
John Bernaert- 166 dagen 23 uur geleden
Leuk, jullie spannende verhalen weer te kunnen volgen. Strekte beiden met de darmproblemen. Hopelijk zijn ze snel over en kun je met volle teugen van deze fantastische reis genieten.
Margo- 166 dagen 19 uur geleden
Hoi vakantiegangers, leuk om jullie uitgebreide reisverslag weer te lezen! Tijdens al de verhalen lees ik steeds over onze Nederlandse darmen en dan metname de problemen. Ze zijn gewoon nog niet helemaal mee-geëvolueerd; best vreemd voor ons als reislustig volk. Maar goed ik lees gelukkig op het einde van je update een lichtpuntje. Veel (aan)sterkte en natuurlijk nog een heel veel plezier op het vervolg van jullie reis! Gr. Margo
Anneke en Vicente- 160 dagen 1 uur geleden
Hallo stille genieters, maar wel heel erg zielig
dat Paul in deze toestand niet zó fijn van de bustochten
kan en mag genieten.
Paul ik wens je heel veel beterschap 'arm schaap'
en Emilie, jij ook maar je bent een doorzetter.
Dikke pakkert uit Mallorca
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
