Selecteer een foto
Een eindeloos vrij toegankelijke dierentuin
Hallo, daar zijn we weer… Er zijn al weer 5 dagen voorbij sinds laatste bericht.
We waren gebleven bij woensdag 10 februari onderweg naar Zuid Georgië. Geen spectaculaire reis,minder golfslag en mistig. Paul en ik hebben weer war rondjes gelopen, maar helaas werd Paul
´s middags gevloerd door een hoofdpijnaanval. Wigger en ik dus maar saampjes koffie met gebak gegeten en aansluitend naar de briefing over afgelopen en komende dag geweest. En toen zijn we
dan eindelijk bij Zuid Georgië aangekomen. Paul wakker gemaakt en die was weer redelijk opgeknapt. Helaas was de binnenvaart in de zuidelijkste Fjord van Zuid Georgië in de regen. Dus
laaghangende bewolking en grauw en grijs. Desondanks toch hele mooie en grote gletsjers gezien. Diezelfde avond er tijdens het diner weer uitgevaren en koers gezet naar Grytviken. ´s Nachts
zaten we opeens rechtop in ons bed toen het anker werd uitgerold. We slapen nogal voorin de boot en daar zit ook het anker. Wat een kabaal. Er waren andere passagiers die dachten dat we op
een ijsberg waren geland. Gelukkig niet!
En…………. We hebben een prachtige blauwe hemel en volop zon. Wat een verademing na al die mistige dagen. Grytviken is een stadje waar veel walvisvangst en -verwerking heeft plaats gevonden.
Dat is gelukkig verleden tijd. Tevens het graf van een bekende Engelse ontdekkingsreiziger in Antarctica, Mr. Shakelton. Zoals het herdenken van een zeeman moet, hadden wij allemaal een
flesje wodka, strooiden daar wat van over het graf en dronken de rest op (’t was toen ca half 10 in de ochtend!!). En rondom graf en op weg naar het dorp je lagen de meest schattige
zeehondjes, oud en jong. Ook een paar giga’s van zeeleeuwen die amper een oog opendeden. Maar die kleintjes die waren heel bedrijvig. Helaas slaat het weer al weer om, Windkracht 10 en dus
volgende landing gaat niet door. Programma wordt omgegooid en we varen verder naar een baai, Huswick bay. Hier maken we een zodiak vaart van ca 40 minuten en zien we weer veel zeehonden
(tjes), zeeleeuwen,pinguïns en zelfs (geïmporteerde rendieren). In die baai is het water lekker vlak, dus geen probleem met de Zodiak’s.
Helaas begin ik vanaf die dag last te krijgen van mijn darmen en ga ik wat voorzichtiger eten. Heeft helaas niet mogen baten want uiteindelijk was het een paar dagen later goed mis en heb
ik daardoor ook (gelukkig??) wat maaltijden overgeslagen. Maar gelukkig niet echt ziek, dus kon aan alles meedoen.
Vrijdags gaan we nogmaals proberen de baai te bezoeken die voor donderdag op het programma stond. Het weer was er gelukkig weer goed genoeg voor. We waren pas als laatste aan de beurt en
hebben dus onze broodnodige rondjes op het dek weer gelopen. Weer een mooie zodiak vaart gemaakt langs pinguïns, zeehonden, zee leeuwen en zeerobjes. ’s Middags doorgevaren richting Fortuna
Bay, en ja hoor weer wordt natuurlijk weer slechter, windkracht 8 . Toch de baai binnen kunnen varen en dan is het ook meteen rustig water. Vanaf 15.00 uur gaan we aan land. Uitstappen met
de pootjes in het water, dus laarzen niet voor niets meegenomen (moeten we trouwens iedere zodiaktocht en landing aan hoor). Direct om ons heen al pinguïns en zeerobben maar ons wordt
aangeraden meteen ca 1 km verder te lopen want daar staan duizenden koningspinguïns. Advies was niet voor niets………….Wat een mooi spektakel. Men schatte wel zo’n 10.000 koningspinguïns bij
elkaar. Jonkies met een bruine velletje nog om, en de volwassenen, grijs met wit en bij de nek oranje met zwarte vlek. Vanaf een heuveltje hadden we helemaal mooi zicht op deze super grote
kolonie. Op de terugweg passeerden we nog groepjes pinguïns en robben en alles sjouwde vrolijk door elkaar.
Alles gezien met rot weer, regen wind en hagel. Desondanks een fantastische landing.
’s Avonds liep ik dus echt leeg, maar deze dag kon me in ieder geval niet meer afgenomen worden.
Die nacht hebben we niet gevaren en hebben lekker rustig kunnen slapen. Pas om 6 uur koers gezet naar Stromness onze laatste pleisterplaats van Zuid Georgië. Stromness ook weer zo’n
walvisverwerkings stadje, echt een spookstad nu daar het nog vol ligt met asbest. We moeten daar minimaal 200 m afstand van houden. Rest erg moerassig. Weer heel veel robben en wat
pinguïns. Helaas ben ik maar zo’n 10 minuten daar geweest,daar mijn darmen het toen echt genoeg vonden en er daar geen toiletten zijn. Dus in mijn uppie naar de landingsplaats en alleen in
de zodiak weer naar de boot. Jammer! Paul en Wigger hebben de wandeling daar natuurlijk wel afgemaakt en zagen ook nog een zeeolifant met een klein slurfje en zoals zij omschreven boerende
en brullende zeeleeuwen. Ze kwamen dus vol leuke verhalen en met veel mooie foto’s weer terug aan boord, waar ik inmiddels op bed lag om bij te komen van alle perikelen rondom mijn darmen.
Nader betoog daarvan misschien later ooit eens. Nadat iedereen weer aan boord was zijn we op weg gegaan naar Montevideo, ruim 3000 km en daar doen we dan ruim 3 dagen over. ’s Middags
voeren we nog langs Zuid Georgië en heeft de kapitein al het mogelijke gedaan zo dicht mogelijk langs de kust en tussen ijsbergen in door te varen. Prachtige tocht daar het toen ook
redelijk weer was. Echter ‘s avonds werd het alweer minder.
Zondag en vandaag ook staat ere een snoei harde wind,WK 9 a 10 , hoge golven en vreselijk veel deining. Wij hebben nu gelukkig zeebenen en worden er niet meer ziek van. Mijn darmpjes zijn
gisteren uiteindelijk weer op orde gekomen zodat ik vandaag weer redelijk normaal kan eten. De golfslag is dermate dat regelmatig kopjes,glazen etc van de tafels afglijden. Zelfs vanmiddag
op het dek (ja we liggen heerlijk op het dek te genieten van de zon) werden 2 mensen met ligstoel en al een paar meter door de wind meegenomen. Heel komisch gezicht. Gisteren hebben we ook
al een paar buur in de zon gezeten en we hebben dus al een gezond kleurtje opgedaan. Gistermiddag nog een info van de “hotel”manager aan boord gehad. Leuk verhaal over het inslaan van
eten,waar en hoe en over de totale planning. Als je bedenkt dat er per dag per lunch en diner 3 keuzes zijn voor de warme hap dan lijkt het os heel moeilijk daar een planning op te maken.
Zij hebben echter ervaringscijfers waarbij ze doorgaans maar zo’n 10 personen mis zitten op de planning. Vanavond krijgen we nog een bezichtiging van de keuken. Vanmorgen nog een grote
happening aan boord, een mannetje ging een beest uit een blok ijs hakken. Het werd dus een pinguïn. Aansluitend een glas bier en broodje leverkaas, ,met zo’n 300 man op het achterdek in de
zon. Daarbij een fantastische dixieland band.
We hopen dat we de komende dagen iets rustiger weer zullen hebben hoewel het nu nog steeds heel onstuimig is. Maar ja, van een zeereis kan je natuurlijk alles verwachten.
We hebben inmiddels ook onze excursies geboekt voor Montvideo, middagsightseeing en voor Buenos Aires voor ’s avonds een tango-avond. Een van onze tafeldames is dan jarig en dat gaan we dan
daar meteen ook vieren.
Dit zal waarschijnlijk ons laatste verhaal vanaf zee zijn. Misschien dat we nog even tijd hebben in Buenos Aires en anders maken we het verhaal compleet met foto’s af in Nieuwerkerk na
aankomst. (raar idee trouwens weer thuiskomen).
Olympische Spelen kunnen we hier helemaal niet zien, dus we zijn afhankelijk van sms-jes met uitslagen van onze oranje=rijders.
Oke tot ziens en liefs , ook van Paul en Wigger Emilie
|
|