Selecteer een foto
Het blijft een mooi land..
hallo allemaal, het einde van ons verblijf in Bhutan is in zicht. Morgenochtend (zaterdag) vertrekken we om 11 uur weer naar Kathmandu.
We hebben hier een mooie reis gemaakt, heel veel gezien in een heel korte tijd. Na ons winkelmiddagje Thimpu dus in het hotel gegeten en `s avonds nogmaals in het hotel geinternet. En
zowaar we hebben heel wat foto`s op de site kunnen zetten en dat in 2 uur tijd (helaas sloot internet om 22.00 uur, anders waren het nog meer foto`s geweest) . het kostte ons het opzienbare
bedrag van NU. 100, dus eu 1,50. En het was ook nog eens het snelste netwerk van de hele vakantie.En nogmaals wat gezellig al jullie reacties!!
De dag erna zoals vorige keer al aangegeven al de bezienswaardigheden van Thimpu bekeken. Nationaal monument, een stupa waar een groot deel van de plaatselijke bevolking `s morgens en `s
middagse 3 rondjes omheenloopt en hun gebeden prevelt. Verder een heel mooi klooster bekeken en vervolgens weer in ons 7 persoons busje gestapt op weg naar Panakha. We moesten over een pas
van 3200 meter, die helaas in de mist zat. De 108 stupa`s (108 is een budistisch getal) kon je amper zien. Toch nog een paar foto`s genmaakt en daarna 2000 meter naar beneden afgedaald.
Beneden lekker zonnetje en veel warmer. Panakha staat bekend om een groot fort op de kruising waar 2 rivieren bij elkaar komen. Prachtig gebouw. Daar tegenover een piepklein marktje waar
werkelijk de grootst mogelijke rommel werd aangeboden van kleding en andere spullen en hier en daar ook nog wat groente/fruit. Bevolking is overigens niet echt makkelijk te fotograferen.En
de Bhutaanse 'koppen' zijn niet zo interessant/fotogeniek als de koppen in de tot nu toe bezochte Aziatische landen. Onderweg hebben we in een leuke tent geluncht, allemaal zelf verbouwde
groente en rijst. Was erg smakelijk. Daarna door gereden naar Wangdi Pradang, een oud dorp met om een parkeerplaats heen allemaal kleine winkeltjes. Etalages kennen ze niet, je kijkt dus
door de kleine raampjes naar binnen en ziet daar werkelijk van alles door elkaar. Meeste winkels doen ons denken aan de 'winkel van sinkel' en waarop de bewoners dan hun keus maken mag
joost weten. wel erg kleurrijk en wij mochten daar een tijdje rond wandelen en dus veel foto`s maken. Toen we weer in het busje zaten (nog 9 km naar ons hotel, weer een resort) zei Paul 'nu
worden we weer opgeborgen'. En zo voelt het ook, ver buiten stad of dorp wordt je in een hotel ondergebracht, geen tv op de kamer, geen internet, helemaal niets. Bij dit hotel konden we dan
nog wel een stukje lopen, maar dat is maar van korte duur daar het om half 6 al donker wordt. Gelukkig stonden er een paar huisjes vlakbnij het hotel en stonden we opeens tussen een 10-tal
kinderen. We hadden nog een paar ballonnen in de zak en hebben die opgeblazen. Kinderen helemaal wild van enthousiasme. We hebben er dus nogf maar wat extra gehaald zodat de allerkleinsten
allemaal een ballon hadden. Verder ook nog een bellenblaas meegenomen voor een wat ouder meisje. En die was daar zo blij mee! Leuk dat te zien. In dit hotel zaten we dus met 4(!!!!!!) man,
maar het was er koud, verwarming in de eetzaal kon niet aan, dus eten met jassen aan. Helaas was het eten ook niet echt warm, dus een beetje een afknapper. De gids vanmorgen daarop
aangesproken maar we geloven niet dat hij ons echt heeft begrepen.´s morgens nog even een wandelingetje buiten het hotel gemaakt, nog wat foto´s gemaakt van de wild stromende rivier, die
ons ook ´s nachts een beetje uit de slaap hield, wat oude huizen en wat dagelijkse rituelen van de plaatselijke bevolking. ( zo vanaf hier tik ik de boel voor de 2e keer daar de PC er
spontaan mee stopte, er zit ergens een fout in onze pc zodat hij automatisch na 50 minuten afsluit en dan is het jammer als je de boel niet hebt opgeslagen). We gaan vandaag terug naar
Paro, weer via de pas. Deze zat nu gelukkig niet in de mist en we hebben zowaar een paar foto`s van alle stupa`s kunnen maken met blauwe lucht erop. Ook hebben we een glimp van een paar
hoge bergen (7500 meter) kunnen opvangen. De weg was dezelfde als de dag ervoor, dus we kwamen weer uit in Tiumph. Hier moesten we nog de school of arts bezoeken, waar de kunst van het
houtsnijwerken, beelden maken, schilderen etc wordt geleerd. Was leuk om de studenten daarmee bezig te zien. Daarna lunch, weer een tafel vol met allerlei schaaltjes met rijst, noedels,
vlees, groente, champignons etc. Heel lekker. Vervolgens op weg naar Paro, maar eerst nog een Dzong bezocht, die de gids eerst wilde overslaan, waarop ik vroeg waarom. Je kon het alleen van
buiten zien.... Bij nader inzien heeft hij het bezoek toch ingevoegd en gelukkig maar. Dit was een van de mooiste die we hebben gezien, en je kon er ook gewoon in. Prachtig. In het fort is
nu een klooster gevestigd, prachtig Boeddha beeld en allerlei muurschilderingen van het Boeddistische geloof. En de gids heeft het allemaal ook perfect uitgelegd. Dus het eerst niet willen
bezoeken ontgaat ons helemaal. Daarna verder doorgereden naar Paro. Aankomst ca. 4 uur . de gids wilde ons wel afzetten in het centrum van Paro en daar op ons wachten alvorens ons in het
(zelfde als 2 nachten daarvoor) hotel aftezetten. Wij hadden echter een betere plan, eerst naar het hotel, koffers in de kamer en daarna ons afzetten in het centrum en dan zouden wij zelf
wel met de taxi terug gaan. En dat mocht gelukkig. Lekker geshopt daar en onze laatste Bhutaanse centjes uitgegeven. Oh ja en het hotel was deze keer goed bezet, een groepje Duitsers van
zo`n 15 man, wat japanners, zwitsers en nog wat lui. We zaten dus niet alleen bij de open haard in de eetzaal en stonden gelukkig ook niet in het middelpunt van de belangstelling van de
obers. Dus een stuk beter. Vanmorgen werden we wakker en was buiten alles wit,het had behoorlijk gevroren.
Om half negen naar vliegveld gebracht, de weg langs het vliegveld was afgesloten: er landde een vliegtuig!!!! Misschien omdat de minister president erin zat??? Wij snapten er dus niets van.
Met een uur vertraging, en, met weer een prachtige vlucht langs de Himalaya en weer zittend aan de juiste kant van het vliegtuig weer terug in Kathmandu. `T is alsof we weer thuis gekomen
zijn. Nu in een ander hotel, wel het door ons geboekte hotel Shanker. Een voormalig Maharadja paleis. geheel wit met pilaren, prachtige ingang en heel sfeervol. Mooie tuin met zitjes en
zwembad. Nu hebben we 24 uur internet op de kamer zodat we kunnen mailen, skypen en website bij werken en dat alles vanaf een rustig plekje. Ik stop, we gaan zo slapen. Let er wel op dat we
morgen nog een heleboel foto`s op de site gaan Zetten ,want dat gaat hier wel lekker snel. Dus houdt ook de fotopagina`s goed in de gaten.
Daaaaag tot horens Emilie
|
|