Selecteer een foto

de eerste 2 dagen....

Een hele diepe zucht............. Bhutan wat een land.
De overgang kan niet groter zijn binnen Azië denken wij! Je stapt na een taxirit van ca drie kwartier (waarvan ca een kwartier stilstaan in de file) door druk, rommelig en vies Kathmandu, en komt op het vliegveld waar we nog bijna 2 uur moeten wachten voordat onze vlucht naar Bhutan/Paro vertrekt. Bij de incheck gelukkig plaatsen aan de goede zijde van het vliegtuig gekregen, zodat we de Himalaya goed kunnen zien. En dat hebben we zeker, prachtig! het was helder en wolken hier en daar ver onder ons. Een speciale Himalaya vlucht hoeven wij niet meer te boeken!. Na 45 minuten (zelfs nog een snack en drankje gekregen) landden wij na een vervaarlijke daling linksom en rechtsom tussen de bergen door op het vliegveld van Paro. Bij de douane afhandeling werd van iedereen de temperatuur (met een apparaatje op het voorhoofd) opgenomen i.v.m. Mexicaanse griep. Hadden al een verklaring moeten ondertekenen dat we niet ziek waren en niet hoesten etc. En als je dan weet hoe goed Paul zijn best moest doen om niet te hoesten en zijn keel te schrapen, daar hij nog met de naweeën van een verkoudheid hannest. Maar goed alles was goed, dus we mochten het land in.
En dan weet je niet wat je overkomt. Groen, schoon, rustig, grote vrijstaande huizen.... een heel ander beeld dat Nepal. Heerlijk en overweldigend. En overal bergen om ons heen. Als je ons vraagt waarmee we dit land moeten vergelijken dan is het Zwitserland i.v.m. bergen, ruisende beken en groen. Sfeer voor de rest natuurlijk totaal anders. We werden opgehaald door onze gids en chauffeur. Een klein groen busje voor ca 8 personen. Helaas sliepen we in een hotel ver buiten Paro, maar daarover straks meer. We hebben direct een tocht gemaakt naar het eind van het dal, daar omhoog naar een klooster (ruines van) en met uitzicht op een 7300 meter hoge berg, die de grens aangeeft tussen Bhutan en Tibet.Helaas ging toen het zonnetje al weer onder en werd het een stuk frisser en werden we in ons hotel af gezet. En dat was om ca half 5 en dan zit je veel te ver af van de stad, en we waren ook nog eens de enige 2 gasten in het hotel. Het diner had dan ook wat komisch, de open haard was aangestoken,ons tafeltje voor de open haard en ik geloof 5 man personeel die om ons heen liepen en ons bedienden en als ze niet bedienden stonden ze tussen ons en de open haard in om zelf warm te worden. Het eten was prima en we hadden de maaltijd binnen 3/4 uur naar binnen gewerkt. Onze kamer was buiten in een soort van bungalow, wel gezellig dus daar hebben we de rest van de avond, met de rest van de fles wijn, doorgebracht en dus maar weer eens vroeg naar bed.
Vanmorgen om half 8 ontbijt en natuurlijk weer met z`n 2tjes in het grote restaurant. Omelet, gebakken worst en tomaatjes en toast. Prima verzorgd door weer 3 man personeel. Om half 9 vertrek, een heel oud klooster bezocht en daarna het nationale museum. Heel mooi,niet te groot.Helaas viel halverwege het licht uit. Desondanks een heel goed beeld gekregen. Daarna door naar Timphu, de hoofdstad. Diverse fotostops onderweg gemaakt. Het land hangt aan elkaar van boedistische uitingen. Overal gebedsvlaggetjes daar waar rivieren dan wel bergen zichtbaar zijn. Bij voorbeeld waar 2 rivieren bij elkaar komen staan een aantal stupa`s, maar ook gebedsmolens om de boze geesten te elimineren.
Rond een uur of 12 in Timphu, geluncht in een restaurant waar alleen maar westerse mensen komen.Smaakte prima. En helaas ondanks herhaaldelijk aandringen van onze kant geen verder programma voor de middag. We zijn nog naar een speciale souvenirshop gebracht,hebben daar iets gekocht, zodat zij (gids en chauffeur) ook provisie kregen en hebben hen toen gezegd dat wij dan dus maar de rest van de middag vrij wilden hebben en dat we wel naar het hotel terug zouden lopen. En nu zijn we dus weer terug in het hotel. Lekker door het stadje ( zonder stoplichten, wel veel verkeer en dus op de drukste kruising een agent die het verkeer regelt) geslenterd en heel veel leuke winkeltjes in geweest. Tot slot nog een heerlijke kop koffie met chocolade taart gedronken/gegeten. Een wel bestede middag, maar we blijven het jammer vinden dat we vanmiddag niet alvast een paar bezienswaardigheden hebben bekeken. Nu moeten we dat allemaal morgenochtend doen. Overigens zitten we nu in een hotel waar meerdere gasten verblijven, gelukkig maar, want zo met z`n 2tjes in een hotel is ook niet alles.
Nog even een bericht voor Marguerite, je sms-je van gisteren als antwoord op de onze hebben we inmiddels al zo`n 20 keer ontvangen. heb dus het geluid voor ontvangst van sms-en maar uit gezet. Het sms-bericht van Wigger slechts 1 x ontvangen.
We gaan zo even naar de hotel kamer waar we kunnen internetten en dit bericht op de site plaatsen.
Dag allemaal, we genieten enorm van dit prachtige land en verheugen ons op de komende dagen.
Liefs Paul en Emilie