Selecteer een foto
en nu volledig
Hallo, tijd voor een eerste verslagje.
Ik had via de SMS jullie al iets laten weten. Dus hierbij een iets langer verhaal daarover. De reis was dus verschrikkelijk lang. We zijn van huis tot huis (lees hut) 30 uur onderweg
geweest. Bijna niet geslapen helaas,dus wel redelijk geradbraakt. Aan boord konden we vrijwel direct gaan lunchen, hutten waren nog niet klaar. Wij zijn ingedeeld bij 2 niet samenreizende
dames, Ria en Francien. Heel gezellig. Veel plezier en al weer wederzijdse kennissen. De wereld is maar klein ( ook na 30 uur reizen). Paul kreeg weer de gebruikelijke migraine aanval, die
is dus met pillen op bed gaan liggen. De hut was dus klaar en ja hoor, een heerlijke buiten hut met 3 patrijspoorten, 3 benedenbedden, veel kast ruimte. Prima dus. Wigger en ik alle koffers
uitpakken (waren er dus een heleboel). We zijn toen samen de boot gaan verkennen. Bij terugkomst in de hut was Paul weer het mannetje en zijn we met z’n 3tjes de stad ingegaan. Helaas
regen. Behoorlijk wat winkels, voor de rest niets bijzonders, behalve dat de taartpunten groot en heerlijk waren. Oh ja en Kees, de Fram lag tegenover ons en is die dag vertrokken, wij de
volgende dag. Vervolgens diner en informatie bijeenkomsten. Wel goed gedaan en goed gepresenteerd, maar ook wel slaapverwekkend na zo’n lange reis. Dus vroeg naar bed. Volgende ochtend
redelijk bijtijds op, ontbijt en daarna met de bus excursie gemaakt naar Tierra del Fuego, nationaal park. Redelijk goed weer en prachtige natuur. Om 1 uur was het dan zover, we vertrokken
uit Ushuaia. Lunch (3,4 of 5 gangen, je zegt het maar) en daarna veel aan dek geweest. Heerlijke zon inmiddels en uit de wind was het heerlijk. Maar ja eind van het Beagle Kanaal betekende
ook begin van de Drake Passage en er was al windkracht 7 omgeroepen. Om 4 uur nog heerlijk koffie met gebak en daarna nog een verplichte bijeenkomst over hoe we aan land moeten gaan. Tien
spelregels waar je je strikt aan moet houden. Die zaal was echter bloedheet en de boot begon al redelijk te schommelen. Wij dus daarna onze armbandjes om tegen de misselijkheid ( vlgs
Wigger placebo’s) en een reispil genomen en ons met moeite omgekleed in galakleding want het was welkom en captains dinner. De welkomstdrankjes en het handen schudden met de kapitein hebben
we overgeslagen. Maar ja tijdens het diner begonnen de magen toch onrustig te worden althans die van Paul heel erg (tijdens het eten nokte hij af) en die van mij in mindere mate maar
verdroeg geen eten . Wigger liet zich alles heerlijk smaken net als Francien. Ria die voor het diner nog even naar de kapper was geweest is helemaal niet meer gekomen. Paul kwam overigens
na een half uurtje weer terug en heeft de rest van de maaltijd uit gezeten. Oh ja en de eetzaal was denk ik maar voor de helft gevuld, de rest lag dus plat, en onze serveerster die had het
ook al niet meer,maar die probeerde het wel steeds. Zielig hoor. Daarna alle feestelijkheden overgeslagen en lang, heel lang geslapen. De boot schommelde wel heel erg maar we hebben alle 3
toch goed geslapen en de magen waren de volgende dag ook weer gewoon op orde gelukkig. Wind is in de loop van de dag afgezwakt naar WK 3, dus werd steeds rustiger. Het lopen ging toen ook
weer gewoon en niet meer als een dronkenlap. En nu vandaag: gisteren te horen gekregen dat wij in de blauwe groep zijn ingedeeld. Er zijn er 4. Vanmorgen zouden we als 2e groep vertrekken,
dat betekent dat onze groep van 85 man verdeeld over 6 zodiak’s een klein uur na de eerste groep gaan vertrekken. En dat we vanmiddag als 1e groep vertrekken en dan morgenochtend als
laatste groep en morgenmiddag als 3e groep etc vertrekken. Iedereen dus gelijke kansen.
Vanmorgen was het Oekraïens Wetenschaps station het doel met aansluitend een tocht per zodiak door de omgeving daar. Tussen allemaal ijsschotsen door waarop zeerobben en een zeeleeuw lagen
te pitten. IJsbergen met prachtige blauwe spleten en redelijk weer. Soms wat zon tussen de wolken door. Daarna terug naar de boot en vanaf het dek nogal wat walvissen gezien. Soms in
groepen, spuitend en duikend. Leuk maar bijna niet te fotograferen. Na de lunch ons weer gauw verkleed (weten jullie het nog? Thermo onderkleding, broek en (wind- en waterdichte)
regenbroek, fleece trui of vest, dikke jas ,sjaal,muts, 2 soorten handschoenen , kaplaarzen met de regenbroek erover heen en een rug zak. Verder kregen we hier dan nog een
reddingsvest/gordel die ook om moet. Je voelt je net een maanmannetje. Dus dat moesten we snel na de lunch weer aan en toen naar Petermann Eiland. Een Pinguïn paradijs. 2 soorten de Ezels
pinguïn en de Adelie pinguïn. De ene nog schattiger dan de andere maar velen zijn in de rui en voelen zich dan heel zielig.
En nu dus weer in de hut, de rest vaart nog of wacht nog om weg te mogen en wij hebben een paar uurtjes voor ons zelf.
En oh ja, een bekende kreet kwam hier gisteren weer langs, de vakantie is nu (gisteravond) weer over en nu aan de slag…. Dus reizen maar weer. ’t Is toch overal waar je komt hetzelfde
nietwaar?
Wigger heeft intussen wat foto’s uitgezocht en verkleind en die gaan we ook op de site proberen t e zetten. Paul heeft een pijnlijke voet , wat het is weten we niet maar hij heeft er wel
last van. Smeert mijn zalfje uit Nepal er maar op. En draagt ook mijn zwachteltje maar. Hoop dat dat ook snel over gaat. Wigger loopt te snotteren en te hoesten en voelt zich niet helemaal
jofel, maar ook dat komt wel weer goed. En ik zei de gek…… niets aan de hand. Geweldig he!!!!
Tot weder horen. Liefs van ons 3tjes.
|
|